Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 26 lipca 2013 r., sygn. I SA/Bd 306/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Izabela Najda-Ossowska (spr.) Sędziowie: sędzia WSA Mirella Łent sędzia WSA Urszula Wiśniewska Protokolant: asystent sędziego Katarzyna Chowańska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 lipca 2013 r. sprawy ze skargi Ż. W. na decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej oddala skargę

Uzasadnienie

Syg. akt I SA/Bd 306/13

UZASADNIENIE

1. Decyzją z [...]r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. (Organ) odmówił uchylenia decyzji ostatecznej z [...]r. ustalającej Ż. W. (Skarżącej) wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2004r. w kwocie 128.815 zł, ze względu na brak przesłanek do wznowienia postępowania określonych w art. 240 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm. dalej O.p.).

2. Zaskarżoną decyzją, po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, Organ utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję wskazując, że o nabyciu nieruchomości w wykonaniu czynności fiducjarnej Skarżąca wspomniała dopiero we wniosku o wznowienie postępowania z dnia [...]r. Wyjaśnił, że istnienie umowy zlecenia dotyczącej tzw. fiducjarnego nabycia nieruchomości samo w sobie nie jest okolicznością istotną. O fakcie istotnym decyduje prawo materialne. Okoliczności faktyczne lub dowody dla sprawy istotne to te, które dotyczą przedmiotu sprawy i mogą w konsekwencji wpłynąć na zmianę treści decyzji. Organ przywołał art. 20 ust. 3 ustawy z 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm. dalej jako u.p.d.o.f.).

3. Za nietrafny organ uznał zarzut, że błędne orzekł, iż zebrany materiał dowodowy nie wskazuje na fakt powierniczego nabycia przez skarżącą na rzecz P. J. nieruchomości, ponieważ zarzut ten odnosi się do przyczyny czynności prawnej, a nie do kwestii ekonomicznej, istotnej w tej sprawie.