Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 czerwca 2013 r., sygn. III SA/Wa 440/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Maciej Kurasz, sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Protokolant starszy referent Iwona Choińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi G. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z [...] maja 2010 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. ("Dyrektor UKS") określił Skarżącemu - G. Z., zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006r. w kwocie 193.973 zł.

Skarżący, działający pod firmą PP G., świadczył usługi budowlane oraz prowadził sprzedaż materiałów budowlanych.

W toku kontroli stwierdzono, że w 2006 r. Skarżący zaniżył wysokość podatku dochodowego od osób fizycznych o 172.045 zł. Zaliczył bowiem do kosztów uzyskania przychodów kwotę 905.500 zł. wynikającą z faktur, które nie dokumentowały rzeczywistych transakcji. Były to faktury wystawione przez firmy:

1) K. O. "K." z B.: faktura Nr [...] z 7 marca 2006r. na kwotę netto 288.000 zł. (usługa budowlana - oddanie stanu zero) oraz faktura Nr [...] z 6 listopada 2006r. na kwotę netto 217.500 zł. (usługa budowlana - oddanie płyty betonowej parteru i ściany parteru).

Ustalono, że 1 czerwca 2006 r. firma Skarżącego zawarła z firmą K. O. umowę o roboty budowlane, zgodnie z którą zleceniodawca zapewniał materiały niezbędne do wykonania prac, a zleceniobiorca - wykonanie prac oraz dostarczenie siły roboczej.

Dyrektor UKS powołał się na treść zeznań świadków - K. O., M. P., D. R. i A. M. oraz wyjaśnień Skarżącego, a także ustaleń kontroli przeprowadzonej w firmie K. O.. Jego zdaniem, transakcje wykazane przez firmę K. O. były fikcyjne. Przyznała ona bowiem, że nie zatrudniała żadnych pracowników i jako podwykonawcę wskazała A .M. (spółka G.), który nie pamiętał, żeby współpracował z jej firmą, a K. O. znał ze wspólnej pracy w innej firmie. K. O. zeznała, że wszystkimi sprawami zajmował się D. R., który temu zaprzeczył zeznając, iż tylko pośredniczył, a wszystkim zajmowała się K. O. D. R. zeznał, że "organizował osoby", ale nie wie czyimi były one podwykonawcami - mieli to bowiem sformalizować K. O. i G. Z.. Jako podwykonawców wskazał: M. W., G. sp. z o.o. i A. S.. K. O. wskazała tylko spółkę G., a Skarżący - tylko firmę K. O.. Jako osobę koordynującą prace na budowie D. R. wskazał G. R., który z kolei twierdził, że prace koordynował Skarżący.