Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 czerwca 2013 r., sygn. II SA/Wa 84/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej, Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska (spr.), Anna Mierzejewska, , Protokolant specjalista Elwira Sipak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi M. L. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [,,,] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną bojową 1. oddala skargę; 2. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata J. L. kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) oraz kwotę 55,20 zł (słownie: pięćdziesiąt pięć złotych 20/100) stanowiącą 23% podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Komendant Wojewódzki Policji w B. decyzją z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15. ust. 1 pkt 6 lit. a oraz art 18 ust. 5 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 4 i art. 20 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 576) oraz art. 104 i art. 268a kpa, cofnął M. L. pozwolenie na posiadanie broni palnej bojowej. W uzasadnieniu decyzji organ podał, że w dniu [...] czerwca 2012 r. wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie cofnięcia pozwolenia na posiadanie broni palnej do celów ochrony osobistej.

Podstawą wszczęcia przedmiotowego postępowania była uzyskana informacja, uzasadniająca podejrzenie, iż strona należy do grona osób, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15. ust. 1 pkt 6 lit. a pow. ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji. Organ wskazał, że za dowód uznał informację o osobie z Krajowego Rejestru Karnego Ministerstwa Sprawiedliwości z dnia [...] czerwca 2012 r., z której wynika, iż M. L. wyrokiem z dnia [...] sierpnia 2009 r. (prawomocnym od dnia [...] października 2010 r.) Sądu Rejonowego w N. sygn. akt [...] został uznany winnym popełnienia czynu z art. 270 § 1 Kodeksu Karnego. Organ wskazał, że przedmiotem ochrony, do którego odnosi się przestępstwo z art 270 kk, jest bezpośrednio wiarygodność dokumentów, a w następstwie pewność obrotu prawnego. Przestępstwo określone w art. 270 kk ma charakter powszechny. Sprawcą czynu zabronionego, polegającego na używaniu dokumentu sfałszowanego lub podrobionego, może być zarówno ten, kto sam dopuścił się fałszerstwa, jak i inna osoba. Podobnie może być w przypadku wypełnienia blankietu opatrzonego cudzym podpisem. Przestępstwo materialnego fałszerstwa dokumentu (art. 270 § 1) może być popełnione albo przez podrobienie, albo przez przerobienie dokumentu. Przestępstwo podrobienia lub przerobienia dokumentów ma charakter kierunkowy i może być popełnione wyłącznie z zamiarem bezpośrednim. Typy czynów zabronionych określone w art. 270 mają charakter umyślny. Organ stwierdził, że M. L. za popełnienie wymienionego powyżej czynu został skazany przez Sąd Rejonowy w N. na karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej grzywny za równoważną kwocie 10 (dziesięciu) złotych.