Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 maja 2013 r., sygn. VII SA/Wa 2595/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Wilczewska - Rzepecka, Sędzia WSA Maria Tarnowska (spr.), Sędzia WSA Bożena Więch - Baranowska, Protokolant st. sekr. sąd. Dorota Wasiłek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 maja 2013 r. sprawy ze skargi J. W. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] sierpnia 2012 r. znak [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, III. zasądza od Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącego J. W. kwotę 460 zł (czterysta sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2012 r. znak [...] Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm., zwanej dalej: "Kpa"), po rozpatrzeniu odwołania J. W. od decyzji Wojewody [...]z dnia [...] czerwca 2012 r. znak: [...], stwierdzającej na wniosek D. W. nieważność decyzji Starosty [...]z dnia [...] stycznia 2011 r. Nr [...], zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej J. W. pozwolenia na przebudowę i rozbudowę budynku - kamienicy z przeznaczeniem na funkcję usługową, gastronomiczną na kondygnacji piwnic, handlową na poziomie kondygnacji nadziemnych wraz z budową przyłącza wody oraz wewnętrzną instalacją gazową na dz. nr [...]w [...]- utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że w dacie wydania kontrolowanej decyzji Starosty [...], stosownie do § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r., Nr 75, poz. 690) należało zachować odległości zabudowy od granicy z sąsiednimi działkami budowlanymi co najmniej: dla budynków zwróconych w stronę granicy ścianą z otworami okiennymi lub drzwiowymi - 4 m; dla budynków zwróconych w stronę granicy ścianą bez otworów - 3 m. Natomiast zgodnie z § 12 ust. 2 rozporządzenia dopuszczalne było sytuowanie budynku ścianą bez otworów w odległości 1,5 m od granicy lub bezpośrednio przy tej granicy, jeżeli wynikało to z ustaleń planu miejscowego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.