Wyrok WSA w Łodzi z dnia 10 maja 2013 r., sygn. II SA/Łd 104/13

Dnia 10 maja 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka Protokolant Starszy sekretarz sądowy Anna Kośka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 maja 2013 roku sprawy ze skargi C. G. i E. G. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] znak: [...] w przedmiocie odmowy udzielenia pozwolenia na budowę 1. oddala skargę C. G.; 2. odrzuca skargę E. G.. LS

Uzasadnienie

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...], nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r., nr 98, poz. 1071 ze zm.), uchylił decyzję Starosty [...] z dnia 12 [...], nr [...] zatwierdzającą E. G. i C. G. projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę obejmującego remont, rozbiórkę fragmentu obiektu, przebudowę i nadbudowę budynku handlowo - usługowego wraz z częścią mieszkalną (obiekt kategorii I i XVII), zlokalizowanego na działce oznaczonej nr 267 w obrębie [...]., przy A 3A, orzekając o odmowie udzielenia pozwolenia na budowę.

W uzasadnieniu podjętej decyzji organ wskazał, iż sprawa była już przedmiotem postępowań przed organami obu instancji oraz przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Łodzi, który prawomocnym wyrokiem z dnia 11 maja 2011r., w sprawie o sygn. akt II SA/Łd 274/11 oddalił skargę E. G. i C.G. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...], którą na podstawie art. 138 § 2 k.p.a. uchylona została decyzja Starosty [...] z dnia [...], udzielająca E. G. i C. G. pozwolenia na budowę, obejmującego remont, przebudowę i nadbudowę w/w budynku usługowo - handlowego wraz z częścią mieszkalną.

Organ przypomniał, że w motywach podjętego rozstrzygnięcia Wojewódzki Sąd Administracyjny wyjaśnił, iż zasadnie Wojewoda uznał, iż organ pierwszej instancji wykazał niekonsekwencję, polegającą na traktowaniu uczestników postępowania, będących właścicielami sąsiednich nieruchomości, tak jak strony postępowania, przy jednoczesnym braku określenia w decyzji z dnia [...] obszaru oddziaływania planowanej inwestycji w sytuacji, gdy art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010r. nr 243, poz. 1623 ze zm.) określając krąg stron postępowania w sprawie pozwolenia na budowę wskazuje, iż stronami tego postępowania są: inwestor oraz właściciele, użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości znajdujących się obszarze oddziaływania obiektu. Sąd podkreślił, iż z akt sprawy nie wynika, w jaki sposób został ustalony przez organ pierwszej instancji krąg stron postępowania. Z akt tych nie wynika również, aby organ ten zajmował się kwestią ustalenia obszaru oddziaływania planowanej inwestycji, czym naruszono art. 10 § 1 i art. 15 k.p.a. Nadto Sąd wskazał, iż analiza akt sprawy, w tym dokumentacji przedłożonej przez inwestorów, potwierdza również wskazane przez Wojewodę wadliwości dotyczące dokumentacji technicznej oraz jej niespójności z wnioskiem o pozwolenie na budowę, w którym inwestorzy określili zakres zamierzenia budowlanego jako "remont, przebudowa i nadbudowa budynku usługowo - handlowego wraz z częścią mieszkalną i wewnętrznymi instalacjami wodno - kanalizacyjną, c.o. i gazową" wyjaśniając, iż wymogi dotyczące dokumentacji, jaką należy złożyć, ubiegając się o pozwolenie na budowę lub rozbiórkę obiektu budowlanego, określają przepisy art. 33 ust. 2 i 4 oraz art. 34 ustawy Prawo budowlane, zaś szczegółowy zakres i formę projektu budowlanego określa wydane na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 34 ust. 6 pkt 1 ustawy Prawo budowlane - rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (Dz. U. nr 120, poz. 1133 ze zm.). WSA przypomniał także, iż obowiązki organu w sprawie udzielenia pozwolenia na budowę skonkretyzowane zostały w art. 35 ustawy Prawo budowlane zaznaczając jednocześnie, że choć postanowieniem z dnia [...] organ pierwszej instancji nałożył na inwestorów obowiązek usunięcia: braku w inwentaryzacji przekroju z wyraźnym pokazaniem układu ścian i fundamentów, braku w ekspertyzie rysunków technicznych dotyczących budynku poddanego ekspertyzie wraz z zaznaczeniem budynków sąsiednich ich posadowienia i wpływu na nie w związku z projektowaną rozbiórką, przebudową, rozbudową i nadbudową, braku w planie zagospodarowania miejsca składowania odpadów, oznaczenia utwardzenia placu, elementów odwodnienia, włączenia do kanalizacji deszczowej, braku prawidłowo wyliczonej powierzchni biologicznie czynnej oraz wyjaśnienia rozbieżności pomiędzy ekspertyzą techniczną, w której mowa jest o rozbiórce budynku a wnioskiem, w którym nie ma mowy o rozbiórce, to jednak, w ocenie Sądu, nie sposób stwierdzić, w jaki sposób i w jakim zakresie braki te i rozbieżności zostały uzupełnione przez inwestorów, na co trafnie zwrócił uwagę organ odwoławczy. Podkreślono, iż z akt sprawy wynika jedynie, że w dniu 26 sierpnia 2010r. inwestorzy przedłożyli uzupełnioną dokumentację, jednakże sposób sformułowania w/w postanowienia nasuwa wątpliwości, co do zakresu nałożonego na inwestorów obowiązku usunięcia nieprawidłowości w projekcie budowlanym, bowiem w jego uzasadnieniu organ ograniczył się wyłącznie do zacytowanie art. 35 ust. 1 i 3 ustawy Prawo budowlane, nie wyjaśniając szczegółowego zakresu, w jakim dokumentacja ta powinna zostać uzupełniona i na czym polegały stwierdzone nieprawidłowości. Zatem zasadnie organ odwoławczy wskazał na małą przejrzystość zatwierdzonego projektu, brak jednoznacznego określenia inwestycji, pełnego zakresu zamierzenia, zestawienia powierzchni poszczególnych części zagospodarowania terenu, jak powierzchnia zabudowy projektowanych i adaptowanych obiektów budowlanych, powierzchnia zieleni. Podkreślono, że w projekcie w branży architektura na stronie 4 istotnie zostały naniesione ręcznie poprawki, nie podpisane przez osobę, która je naniosła. W ekspertyzie technicznej załączonej do projektu budowlanego przedstawione zostały wytyczne prowadzenia prac. Zgodnie z tymi wytycznymi powierzchnia zabudowy budynku, zachowana po istniejącym obrysie, nie zmienia się. Natomiast oficyny: frontowa, boczna i tylna będą poddawane remontowi w zakresie ścian zewnętrznych i przebudowie w zakresie układu ścian wewnętrznych. Nadbudowa dotyczy wyłącznie oficyny frontowej i obejmuje dobudowanie jednej kondygnacji wzwyż zgodnie z planem miejscowym. W ekspertyzie nadto zawarta jest na str. 8 informacja, iż aby móc wykonać przebudowę i odtworzenie stanu pierwotnego z aktualnie dopuszczonych materiałów, należy w pierwszej kolejności wykonać demontaż i rozbiórkę elementów istniejących w trzech etapach w oficynie frontowej (rozłożenie konstrukcji dachowej wraz z istniejącym pokryciem, usunięcie ściany poddasza do stropu nad parterem, demontaż stropu nad wysokim parterem, wyburzenie ścian wewnętrznych, rozebranie ścian parteru istniejącego budynku frontowego na szerokość do bramy przechodniej na posesję oraz do ściany konstrukcyjnej oddzielającej cześć frontową od oficyny bocznej) i oficynach bocznych (rozłożenie i rozebranie konstrukcji dachowej wraz z pokryciem, rozebranie ścian poddasza do stropu nad wysokim parterem, rozebranie stropu nad wysokim parterem, rozebranie ściany parteru do wysokości stropu nad sutereną, demontaż stropu nad sutereną, wyburzenie ścian wewnętrznych sutereny, rozebranie fragmentu przebudowanych ścian sutereny, rozebranie ściany piętra do stropu nad wysokim parterem, demontaż stropu nad wysokim parterem, rozebranie ściany parteru do wysokości stropu nad sutereną, demontaż stropu nad sutereną, wyburzenie ścian wewnętrznych sutereny i rozebranie fragmentów przebudowanych ścian sutereny). Dodatkowo w ekspertyzie tej na str. 7 wprost wskazano, iż jedynym słusznym rozwiązaniem wydaje się wymiana wszystkich elementów konstrukcyjnych od podstaw. Obecnie wielkość zakresu koniecznego remontu i jego stopień jest bardzo obszerny i niezwykle kosztowny. Prace należy przeprowadzić zgodnie z zapisem w planie miejscowym zagospodarowania przestrzennego dla niniejszej działki 267 (§ 20 załącznika pkt 3 wypisu i wyrysu), który określa, że w przypadku nierentowności prac remontowych dopuszcza się wykonanie remontu metodą odtworzeniową, poprzez rozbiórkę budynków i odbudowanie go w oparciu o wcześniej wykonaną inwentaryzację.