Wyrok WSA w Krakowie z dnia 7 maja 2013 r., sygn. III SA/Kr 1081/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Pasternak (spr.) Sędziowie WSA Halina Jakubiec NSA Grażyna Danielec Protokolant Magdalena Karcz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 maja 2013 r. sprawy ze skargi M. S. na postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia 25 czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie organu pierwszej instancji

Uzasadnienie

Pismem z dnia 12 grudnia 2011r. M. S. zwrócił się do Komendanta Wojewódzkiego Policji z prośbą o wydanie zaświadczenia w trybie § 14 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 października 2004r. w sprawie trybu postępowania i właściwości organu w zakresie zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej oraz ich rodzin, (Dz. U. z 2004r. nr 239, poz. 2404 ze zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem MSWiA", potwierdzającego okresy służby pełnionej w szczególnych warunkach, uzasadniających podwyższenie emerytury. M. S., były funkcjonariusz Policji, podał, że do dnia 30 września 2008r. pełnił służbę w Sekcji Kryminalnej Komendy Miejskiej Policji w N, jednocześnie wskazując, że przy rozpatrywaniu jego wniosku o wydanie zaświadczenia dotyczącego pełnienia służby w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury, nie powinno mieć zastosowania kryterium wprowadzone w § 4 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 2005r. w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej (Dz. U. Nr 86, poz. 734), zwanego dalej "rozporządzeniem Rady Ministrów" dotyczące "bezpośredniości zagrożenia życia lub zdrowia", co znalazło odzwierciedlenie między innymi w wyroku WSA w Opolu sygn. akt II SA/Op 178/10 z dnia 8 kwietnia 2010r. oraz w wyroku WSA w Gdańsku sygn. akt III SA/Gd 535/10 z dnia 27 stycznia 2011r.