Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 10 kwietnia 2013 r., sygn. II SA/Sz 139/13
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Gebel, Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder,, Sędzia NSA Iwona Tomaszewska (spr.), Protokolant Aneta Kukla, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 marca 2013 r. sprawy ze skarg Stowarzyszenia A. i M. T. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzający ją rozkaz personalny Komendanta Miejskiego Policji z dnia [...] r. Nr [...], II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
Uzasadnienie
Komendant Miejski Policji rozkazem personalnym Nr [...] z dnia [...] r. na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990r. o Policji (Dz. U z 2011 r., Nr 287, poz. 1687) zwolnił ze służby w Policji, z dniem [...] r., mł.asp. M. T.
W uzasadnieniu rozkazu organ wskazał, że w dniu [...] r. M. T. , raportem z dnia [...] r., poinformował, że dnia [...] r. został skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego Wydział [...] w sprawie sygn. [...] z prywatnego aktu oskarżenia z art. [...] § [...] kk za [...]. Jednocześnie poinformował o złożeniu kasacji od tego wyroku. Pismem z dnia [...] r. organ zwrócił się do Sądu Okręgowego
o przekazanie uwierzytelnionych odpisów wyroków z dnia [...] r. i [...] r. Przedmiotowe dokumenty wpłynęły do sprawy w dniu [...] r. W dniu [...] r. zostało wszczęte wobec M. T. postępowanie administracyjne w celu zbadania zasadności zwolnienia go ze służby na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 2 ustawy o Policji.
Następnie organ I instancji szczegółowo opisał złożone wnioski dowodowe przez M. T. i zawarł w uzasadnieniu powody ich nieuwzględnienia.
Organ podniósł dalej, że zgodnie z art. 41 ust. 2 pkt 2 ustawy o Policji policjanta można zwolnić ze służby w przypadku skazania prawomocnym wyrokiem Sądu za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe inne niż określone w ust. 1 pkt 4 tj. umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego.