Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 19 kwietnia 2013 r., sygn. I SA/Bd 1054/12

Chcąc pozbawić podatnika prawa do rozliczenia poniesionego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu z powodu tego, że nie można ustalić źródła pochodzenia towaru, organ ma obowiązek wykazać, że podatnik świadomie bierze udział w takich transakcjach.

Teza urzędowa

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mirella Łent (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Teresa Liwacz Sędzia WSA Izabela Najda-Ossowska Protokolant Asystent sędziego Waldemar Dąbrowski po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2013 r. sprawy ze skargi "T." sp. z o.o. joint venture w G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2008 rok 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości, 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz "T." sp. z o.o. joint venture w G. kwotę 3800 zł (trzy tysiące osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. określił stronie wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2008 r. w kwocie [...] zł. Organ w wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego stwierdził zaniżenie przez spółkę przychodów podlegających opodatkowaniu o kwotę [...] zł poprzez nieodpłatne korzystanie ze świadczeń w postaci odsetek, jakie spółka musiałaby zapłacić chcąc korzystać ze środków finansowych nie stanowiących jej własności oraz zawyżenie kosztów uzyskania przychodów o łączną kwotę [...] zł poprzez zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kwot wynikających z 49 faktur VAT wystawionych przez K. sp. z o. o. w W., które nie dokumentują rzeczywistego przebiegu zdarzeń.

W złożonym odwołaniu strona wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości

i umorzenie postępowania z uwagi na jego bezprzedmiotowość. Zaskarżonej decyzji zarzuciła naruszenie przepisów prawa materialnego, a w szczególności art. 12 ust. 1 pkt 2 i art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000, Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej: "u.p.d.o.p.") poprzez ich bezpodstawne zastosowanie w sprawie, a także naruszenie przepisów postępowania,