Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 marca 2013 r., sygn. VII SA/Wa 2327/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Paweł Groński, , Sędzia WSA Mirosława Pindelska, Sędzia WSA Elżbieta Zielińska - Śpiewak (spr.), Protokolant st. sekr. sąd. Monika Pietruszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 marca 2013 r. sprawy ze skargi S. G. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] lipca 2012 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia skargę oddala

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] lipca 2012 r. znak: [...] Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego działając na podstawie art. 89 pkt 1 i art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.) oraz art. 138 §1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego po rozpatrzeniu zażalenia S. G. z dnia [...] listopada 2011 r., na postanowienie [...]o Konserwatora Zabytków, działającego z upoważnienia Prezydenta [...], odmawiające wydania zaświadczenia, utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

W uzasadnieniu organ podał, że S. G. wystąpił o wydanie zaświadczenia stwierdzającego, że założenie pałacowo - parkowe [...] na [...] w [...] przy ul. [...], użytkowane i konserwowane jest zgodnie z przepisami ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, celem przedłożenia go organowi podatkowemu. Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 ze zm.) zwalnia się od podatku od nieruchomości grunty i budynki wpisane indywidualnie do rejestru zabytków, pod warunkiem ich utrzymania i konserwacji zgodnie z przepisami o ochronie zabytków, z wyjątkiem części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej.