Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 lutego 2013 r., sygn. III SA/Wa 1706/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko, Sędzia WSA Waldemar Śledzik, Protokolant starszy referent Iwona Choińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2013 r. sprawy ze skargi C. sp. z o.o. z siedzibą w C. (poprzednio D. sp. z o.o. z siedzibą w C.) na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) stwierdza, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz C. sp. z o.o. z siedzibą w C. (poprzednio D. sp. z o.o. z siedzibą w C.) kwotę 200 zł (słownie: dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Skarżąca - C. sp. z o.o. w C. (poprzednio D. sp. z o.o. w C.), 8 listopada 2011r. złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Opisując zdarzenie przyszłe wyjaśniła, iż prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania i sprzedaży kosmetyków. Jedynym jej udziałowcem jest podmiot zagraniczny - spółka D., zarejestrowana we Francji, będąca członkiem grupy handlowej C. z siedzibą we Włoszech.

Działalność Skarżącej, skupiająca się na sprzedaży półproduktów i gotowych wyrobów kosmetycznych poza Polskę, wiąże się z koniecznością utrzymywania stałych kontaktów handlowych z podmiotami mającymi siedziby poza terytorium Polski, uczestniczenia w międzynarodowych targach handlowych itp. W związku z tym pracownicy Skarżącej odbywają liczne podróże służbowe poza teren Polski. Na pokrycie kosztów podróży otrzymują zaliczki w euro, a czasami - firmową kartę płatniczą do regulowania rachunków za granicą.

W trakcie podróży niejednokrotnie pojawia się obiektywna konieczność wynajęcia samochodu osobowego w celu sprawniejszego przemieszczania się. Pracownik nie może korzystać ze środków komunikacji publicznej, ponieważ komunikacja ta nie wszędzie dociera (kontrahenci posiadają zakłady produkcyjne na terenach, gdzie nie ma możliwości dotarcia komunikacją publiczną), a ponadto w ten sposób Skarżąca racjonalizuje wydatki związane z delegowaniem pracownika, który wynajętym pojazdem może szybciej dotrzeć w więcej miejsc wymagających jego obecności. Na wynajęcie samochodu pracownik uzyskuje zgodę pracodawcy. Zwykle pracownik korzysta także z przejazdów taksówkami do i z hotelu na lotnisko w celu powrotu do kraju lub dojazdu do miejsca wskazanego przez pracodawcę. Po powrocie z podróży służbowej pracownicy rozliczają jej koszty i przedstawiają pracodawcy umowę wynajmu samochodu wraz z rachunkiem, paragony za paliwo i przejazdy autostradami (wystawione przez podmiot zagraniczny na Skarżącą), a także wystawiony na Skarżącą rachunek taxi za dojazd z lotniska do hotelu lub odwrotnie oraz taki sam rachunek taxi dokumentujący inne konieczne przemieszczanie się w trakcie zagranicznej podróży służbowej.