Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 13 lutego 2013 r., sygn. II SA/Sz 1268/12
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Mysiak (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Danuta Strzelecka-Kuligowska,, Sędzia WSA Arkadiusz Windak, Protokolant Aneta Kukla, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 lutego 2013 r. sprawy ze skargi K. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy oddala skargę.
Uzasadnienie
Wójt Gminy decyzją z dnia [...], na podstawie art. 59 ust. 1 w związku z art. 4 ust. 2 pkt 2, art. 60 ust. 1 i art. 64 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r.Nr 98, poz.1071 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku M. i K. S. z dnia 25 czerwca 2012 r., odmówił ustalenia warunków zabudowy dla terenu działki nr [...] dla inwestycji polegającej na budowie budynku gospodarczego.
W uzasadnieniu organ I instancji wskazał miedzy innymi, że teren inwestycji sklasyfikowany jest jako grunty rolne, stanowiące użytki rolne II klasy o powierzchni 1,0457 ha i tym samym tworzy zwarty obszar przekraczający 0,5 ha użytku rolnego
w klasie II. Wobec powyższego, w oparciu o ustawę z dnia 3 lutego 1995 r.
o ochronie gruntów rolnych i leśnych, teren przedmiotowej inwestycji wymaga uzyskania zgody na przeznaczenie na cele nierolnicze.
Odwołanie od powyższej decyzji wniósł K. S. wyjaśniając,
że budynek gospodarczy wybudowany został w 1991 r., gdy właścicielem działki był [...]. Ze względu na zły stan techniczny w 2005 r. budynek został wyremontowany.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia
[...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz art. 59 ust. 1, art. 61 ust. 1 i art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.