Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 lutego 2013 r., sygn. II SA/Po 939/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Zieliński (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Maria Kwiecińska Sędzia WSA Tomasz Świstak Protokolant st.sekr.sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lutego 2013 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu; I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. na rzecz skarżącej kwotę 697,- (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania, III. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.

Uzasadnienie

Prezydent Miasta O. decyzją z dnia [...] czerwca 1998 r., na podstawie art. 39, art. 40 ust. 3, art. 42, art. 46 i art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 89, poz. 415 ze zm.), wydaną na wniosek inwestora L. B., ustalił warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowie budynku biurowo-magazynowego na działce nr [...] położonej w O. przy ul. [...]. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia [...] stycznia 2005 r., Nr [...], po rozpoznaniu z urzędu w oparciu o przepis art. 156 § 1 pkt 7 k.p.a., sprawy o stwierdzenie nieważności opisanej wyżej decyzji Prezydenta Miasta, odmówiło stwierdzenia jej nieważności. W uzasadnieniu decyzji organ podał, iż zbadania sprawy domagały się A. K. i G. M., które na dzień wydawania decyzji, tj. [...] czerwca 1998r., nie posiadały przymiotu strony w rozumieniu przepisu art. 28 k.p.a. Przedmiotowa inwestycja polegająca na budowie budynku biurowo-magazynowego miała być realizowana na działce nr [...] położonej w O. przy ul. [...], która nie graniczy z działką nr [...], stanowiącą własność A. K., oraz nie graniczy z działką nr [...], która jest własnością G. M. Stosownie do brzmienia przepisów obowiązującej wówczas ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym stroną postępowania administracyjnego dotyczącego ustalania warunków zabudowy był inwestor oraz właściciele terenu graniczącego z terenem inwestycji. Niemniej jednak działając z urzędu Kolegium zbadało, czy decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu nie jest obarczona wadą z art. 156 § 1 pkt 7 k.p.a. Organ ustalił, że Szczegółowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego Śródmieścia Miasta O. zatwierdzony uchwałą nr [...] Rady Miejskiej z dnia [...] 1994 r. przewidywał dla terenu wskazanego pod inwestycję, w ramach symbolu [...], funkcję mieszkaniową i usługową, jako uzupełniającą z dopuszczeniem innych funkcji nieuciążliwych. Na tej podstawie organ uznał, że ustalenie warunków zabudowy dla budynku biurowo-magazynowego nie stoi w sprzeczności z postanowieniami ówczesnego planu miejscowego.