Wyrok WSA w Lublinie z dnia 21 lutego 2013 r., sygn. II SA/Lu 1017/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Witold Falczyński (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Dudek, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Starszy asystent sędziego Agnieszka Wąsikowska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 lutego 2013 r. sprawy ze skarg G. S. i A. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy I. uchyla zaskarżoną decyzję, która nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz G.S. i A.M. kwoty po 757 (siedemset pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] września 2012 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...], po rozpatrzeniu odwołania D. i M. małż. K., uchyliło decyzję Burmistrza Miasta [...] z dnia [...] lutego 2012 r., Nr [...], znak: [...] ustalającą warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku handlowo-usługowego o powierzchni sprzedażowej do 2000 m2 z urządzeniami budowlanymi oraz miejscami postojowymi na samochody osobowe, na działkach nr [...] i [...] ark. mapy [...] oraz na działkach nr [...],[...],[...],[...] i [...] ark. mapy [...], położonych przy ul. [...] i ul. [...] w B. Jednocześnie decyzją tą Kolegium orzekło co do istoty sprawy w ten sposób, że ustaliło na wniosek D. i M. małż. K. z dnia [...] maja 2010 r. warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku handlowo-usługowego z urządzeniami budowlanymi oraz miejscami postojowymi dla samochodów osobowych, na działkach nr ewid. [...], [...], [...], [...], [...], [...] i [...], położonych pomiędzy ul. [...] i ul. [...] w miejscowości B.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Kolegium wyjaśniło, że uchylona decyzja organu I instancji została podjęta na wniosek D. i M. małż. K., którzy domagali się ustalenia warunków zabudowy dla opisanego w jej osnowie przedsięwzięcia. Inwestorzy wnieśli odwołanie od tego rozstrzygnięcia, bowiem w ich ocenie, w zakresie dotyczącym linii zabudowy, drogi dojazdowej, powierzchni zabudowy oraz ilości miejsc parkingowych, nadano mu treść niezgodną z ich wnioskiem.