Postanowienie WSA w Olsztynie z dnia 14 stycznia 2013 r., sygn. II SAB/Ol 56/12

Prawo pomocy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Raszkowska po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.Z. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. w sprawie dobudowy wiatrołapu do budynku mieszkalnego postanawia odmówić przyznania prawa pomocy w części obejmującej zwolnienie skarżącego od kosztów sądowych.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 29 listopada 2012 r. Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie odmówił zwolnienia A.Z. od kosztów sądowych. W uzasadnieniu wyjaśnił, że złożone przez wnioskodawcę oświadczenia i dokumenty źródłowe nie stanowiły przekonującej podstawy do przyznania prawa pomocy.

W złożonym sprzeciwie skarżący stwierdził, że wykazał, przedkładając w sposób, na który zezwala prawo, żądane dokumenty, iż jest osoba ubogą i nie posiada środków finansowych na swoje utrzymanie. W tej sytuacji winno mu być przyznane wnioskowane prawo pomocy. Ponadto zaznaczył, że nie musiał wykazywać ponoszonych wydatków, lecz jedynie uprawdopodobnić stan majątkowy, dochody i stan rodzinny. Nie musiał zatem wykazywać we wniosku wydatków ponoszonych na jego rzecz przez członków rodziny,

z którymi nie gospodaruje wspólnie. Odmowę przyznania prawa pomocy uznał za nieobiektywną i naruszającą przepisy prawa. Wskazał, że referendarz sądowy w innych sprawach przyznawał prawo pomocy osobom, które w ocenie skarżącego posiadały znaczne majątki. Nadto stwierdził, że nie znajdują zastosowania w niniejszej sprawie tezy z postanowień NSA, wydane w sprawach o sygn. II OZ 826/12 i I OZ 806/12. Skarżący zarzucił ponadto, że odmowa przyznania prawa pomocy narusza jego chronione przepisami Konstytucji i Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności prawo do sądu i sprawiedliwego procesu. Skarżący zaznaczył, że prowadzi przed tut. Sądem kilkadziesiąt spraw, w których zamierza zapadłe rozstrzygnięcia kwestionować przed sądem drugiej instancji, co stwarza dla niego znaczną uciążliwość finansową.