Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 8 stycznia 2013 r., sygn. I SA/Gd 1093/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sławomir Kozik, Sędziowie Sędzia NSA Ewa Kwarcińska (spr.), Sędzia NSA Alicja Stępień, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Zawiślińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi G.K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 27 lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec i sierpień 2009 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Gd 1093/12

UZASADNIENIE

I.

Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzją z 28 grudnia 2011 r., nr [...] określił skarżącemu G. K. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą A w G. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za lipiec i sierpień 2009 r.

Organ pierwszej instancji odmówił skarżącemu prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących zakup półfabrykatu bursztynowego i wystawionych przez L. P. w lipcu i sierpniu 2009 r. na łączną kwotę 809.010 zł netto (podatek VAT 177.982,20 zł). W wyniku kontroli ustalono bowiem, że ww. podmiot zaewidencjonował i rozliczył w deklaracjach VAT-7 faktury zakupu, na których jako wystawca figuruje podmiot B w B., który nie istnieje. W ocenie Naczelnika US, zgodnie z przepisem zawartym w art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a/ ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej: u.p.t.u.), faktury VAT wystawione na rzecz skarżącego przez ww. dostawcę nie mogą stanowić podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego, bowiem stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane.

II.

Skarżący złożył odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o jej uchylenie w całości. Podniósł zarzut naruszenia przepisów:

- art. 121 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, dalej: O.p.) poprzez przeprowadzenie postępowania w sposób nie budzący zaufania do organu podatkowego, który materialnoprawne wątpliwości rozstrzygnął na niekorzyść skarżącego, pozbawił go udziału w postępowaniu podatkowym oraz prowadził postępowanie (z nieznanych przyczyn) przez wiele miesięcy;