Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Opolu z dnia 28 grudnia 2012 r., sygn. II SA/Op 520/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Jeżewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska Sędzia WSA Daria Sachanbińska Protokolant Starszy sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi R. P. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia 18 września 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej oddala skargę.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wyrokiem z dnia 10 maja 2012 r., sygn. akt II SA/Op 787/11, po rozpoznaniu skargi R. P., na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia 16 listopada 2011 r., nr [...], w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia 11 marca 2011 r., nr [...]. W wyroku tym Sąd zobowiązał organ do ustalenia, czy skarżący żądał wznowienia postępowania, mając na uwadze to, że wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 czerwca 2003 r. sygn. akt P 24/02 stwierdzono niezgodność art. 4 ust. 5 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. z 1996 r. Nr 87, poz. 395 ze zm.), zwanej dalej ustawą o świadczeniu pieniężnym, który to przepis stanowił podstawę umorzenia postępowania w sprawie z wniosku skarżącego z dnia 13 lipca 2000 r. (art.145 § 1 K.p.a., art. 145a K.p.a.), czy też wnosił o ponowne rozpoznanie sprawy w trybie art. 154 K.p.a., czy też jego żądanie zmierzało do stwierdzenia nieważności decyzji, albo jej uchylenia lub zmiany z urzędu. Sąd wywiódł, że dopiero ustalenie tych okoliczności pozwoliłoby organowi na prawidłowe zakwalifikowanie i poprowadzenie postępowania administracyjnego. Organy administracji publicznej związane są bowiem żądaniem strony i nie mogą zmieniać jego treści i uruchamiać według własnej oceny właściwego trybu postępowania.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00