Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 13 grudnia 2012 r., sygn. II SA/Ol 1301/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędzia WSA Katarzyna Matczak Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi J i M. Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie warunków zabudowy oddala skargę. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie

Decyzją nr "[...]" z dnia 5 kwietnia 2012 r. Burmistrz N. po ponownym rozpatrzeniu wniosku J. i M. L. odmówił ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego na działce nr "[...]", obręb B., gmina N. Wskazano, iż uprzednio wydane w niniejszej sprawie rozstrzygnięcie z dnia 8 kwietnia 2011 r. zostało uchylone przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 7 listopada 2011 r., a sprawę przekazano do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.

W toku przeprowadzonego postępowania ustalono, że przedmiotowa działka położona jest na obszarze objętym ochroną przyrody na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, a mianowicie na Obszarze Chronionego Krajobrazu "[...]" oraz na obszarach o walorach środowiska przyrodniczego o znaczeniu europejskim Natura 2000 "[...]", ustanowionym na mocy rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 12 stycznia 2011 r. w sprawie obszarów specjalnej ochrony ptaków Natura 2000, a także na obszarze o znaczeniu dla Wspólnoty Natura 2000 "[...]", zatwierdzonym Decyzją Komisji z dnia 10 stycznia 2011 r. w sprawie przyjęcia na mocy dyrektywy Rady 92/43/EWG czwartego zaktualizowanego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na kontynentalny region biogeograficzny (nr aktu normatywnego K(2010)9669). Jednocześnie wskazano, że Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska postanowieniem z dnia 31 stycznia 2012 r., po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z uchyleniem przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 7 listopada 2011 r. uprzednio wydanego w tej sprawie rozstrzygnięcia z dnia 23 marca 2011 r., odmówił uzgodnienia warunków realizacji przedmiotowego przedsięwzięcia w zakresie jego oddziaływania na obszar Natura 2000, stwierdzając, zgodnie z zasadą ostrożności, że planowane przedsięwzięcie będzie miało znacząco negatywny wpływ oraz naruszy integralność obszarów Natura 2000. Podniesiono, iż ocena wpływu planowanego przedsięwzięcia na obszar Natura 2000 wynika wprost z treści Raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na obszar Natura 2000, w którym wskazano, że pojedyncza zabudowa nie stanowi poważnego zagrożenia, jednak zabudowa kolejnych działek może zagrozić istnieniu stanowisk zinwentaryzowanych gatunków poprzez zwiększenie presji i penetracji terenu przez ludzi. Zaznaczono przy tym, iż analizowany obszar stanowi siedlisko chronionych gatunków, a jego przekształcenie i zabudowa doprowadzi do fragmentacji siedlisk lęgowych oraz żerowiskowych lub spowoduje ich całkowitą nieprzydatność dla gatunków będących przedmiotem ochrony obszaru Natura 2000 "[...]". Jednocześnie organ pierwszej instancji wskazał, iż zgodnie z art. 100 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenie oddziaływania na środowisko, postanowienie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska wiąże organ właściwy do wydania decyzji o warunkach zabudowy dla danej inwestycji. W związku z powyższym, biorąc pod uwagę odmowę uzgodnienia warunków realizacji przedsięwzięcia przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska, po przeprowadzeniu oceny oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000, z której wynika, że przedsięwzięcie może znacząco negatywnie oddziaływać na ten obszar, organ pierwszej instancji uznał, iż w niniejszej sprawie nie został spełniony warunek określony w art. 61 ust. 1 pkt 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, tj. decyzja o warunkach zabudowy nie jest zgodna z przepisami odrębnymi.