Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 12 grudnia 2012 r., sygn. I SA/Bk 307/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jacek Pruszyński, Sędziowie sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska, sędzia WSA Wojciech Stachurski (spr.), Protokolant Beata Rusiecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi K. i T. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] lipca 2012 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w B. decyzją z [...] lipca 2012 r.,

nr [...], utrzymał w mocy decyzję Naczelnika P. Urzędu Skarbowego w B. z [...] lutego 2012 r., nr [...], określającą Panu T. R. i Pani K. R. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. w wysokości 31.694,00 zł

w miejsce zadeklarowanego w kwocie 21.204,00 zł.

Organy ustaliły, że Pan T. R. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pod firmą J. współpracował z G. C. S.A. i G. C. Sp. z o.o. Sp. komandytowa. W ramach zawartych umów zobowiązany był świadczyć usługi marketingowe sprowadzające się do prowadzenia promocji

i konkursów wśród odbiorców produktów G. C, przekazywania klientom informacji na temat towarów firmy G. C., demonstrowania oferowanych towarów i wyszukiwania nowych klientów. W związku z tą działalnością Pan T. R. zaewidencjonował wydatki na zakup prezentów w postaci np. rowerów, telewizorów, których wręczanie klientom - jak twierdzi - służyło realizacji umów zawartych z firmami G. C. Organy zakwestionowały istnienie związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionymi na ten cel wydatkami a uzyskanym przychodem i uznały, że podatnik zawyżył w związku z tym wysokość kosztów uzyskania przychodu o kwotę 27.638,62 zł. Zdaniem organów, wydatki poniesione na zakup zakwestionowanych towarów nie były związane z wykonywanymi w 2008 r. przez Skarżącego czynnościami na rzecz G. C. sp. z o.o., sp.k. i G. C. S.A. Treść comiesięcznych umów zawieranych przez Skarżącego z tymi Spółkami, a także zeznania i wyjaśnienia osób reprezentujących te Spółki wskazują, że do zakresu obowiązków T. R. nie należał zakup i przekazywanie nagród kontrahentom Spółek, Spółki nie polecały zakupu tych towarów. Za niewiarygodne organy uznały wyjaśnienia T. R., że działając bez umocowania i bez wiedzy zarządów Spółek, ponosił on wydatki na zakup towarów niejednokrotnie wyższe od uzyskiwanych przychodów.