Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 listopada 2012 r., sygn. VII SA/Wa 1147/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Paweł Groński, Sędzia WSA Daria Gawlak - Nowakowska (spr.), Sędzia WSA Mirosława Kowalska, Protokolant Spec. Eliza Jędrasik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 listopada 2012 r. sprawy ze skargi E. C. i J. C. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji skargę oddala

Uzasadnienie

Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] stycznia 2012 r., znak: [...] na podstawie art. 158 § 1 w związku z art. 156 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 z późn. zm., zwanej dalej K.p.a.), po rozpatrzeniu wniosku E. C. i J. C., odmówił stwierdzenia nieważności decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] listopada 2002 r., znak: [...] utrzymującej w mocy decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] Powiat [...] z dnia [...] lipca 2002 r., nr [...] (znak: [...]).

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] listopada 2002 r., znak: [...], po rozpatrzeniu odwołania J. C., utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] Powiat [...] z dnia [...] lipca 2002 r., nr [...] (znak: [...]) nakazującą właścicielowi i jednocześnie inwestorowi E. C. i J. C. rozbiórkę obiektu budowlanego typu murowany budynek gospodarczy, wybudowanego w narożniku północno - zachodnim działki nr [...] obr. [...] przy ul. [...] w [...] w sposób mogący spowodować zagrożenie bezpieczeństwa ludzi lub mienia.

E.C. i J.C. wnieśli o stwierdzenie nieważności decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] listopada 2002 r., znak: [...].

Organ nadzoru wskazał, że instytucja stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnych służy eliminacji z obrotu prawnego takich rozstrzygnięć, które ze względu na ich kwalifikowane wady pozostają w oczywistej sprzeczności z podstawowymi zasadami państwa prawa i obowiązującego systemu prawnego. Instytucja ta jest wyjątkiem od zasady trwałości decyzji ostatecznych, o której mowa