Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 listopada 2012 r., sygn. II SA/Wa 1455/12
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras Sędzia WSA Janusz Walawski Sędzia WSA Andrzej Kołodziej (spr.) Protokolant referent stażysta Aleksandra Olczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 listopada 2012 r. sprawy ze skargi A. W. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby oddala skargę
Uzasadnienie
Dyrektor Izby Celnej w [...] decyzją z [...] czerwca 2012 r. nr [...], na podstawie art. 105 pkt 10 oraz art. 188 ust. 2 i 5 ustawy o Służbie Celnej, zwolnił A. W. ze służby w Izbie Celnej w [...] z dniem doręczenia niniejszej decyzji.
W uzasadnieniu podał, że decyzją nr [...] z [...] czerwca 2009 r. A. W. została zawieszona w pełnieniu obowiązków służbowych na okres od [...] czerwca 2009 r. do [...] września 2009 r. z uwagi na wszczęcie wobec niej postępowania o przestępstwo popełnione umyślnie, ścigane z oskarżenia publicznego, określone w art. 228 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk i inne. Okres zawieszenia został przedłużony następnie do czasu zakończenia postępowania karnego decyzją nr [....] z [...] września 2009 r. Natomiast w piśmie [...] z [...] października 2011 r. Sad Rejonowy w [...] poinformował, iż w sprawie o podanej sygnaturze, w której ww. funkcjonariuszka występuje w charakterze oskarżonej, wyrok jeszcze nie zapadł.
Organ stwierdził więc, że upłynął okres ponad 12 miesięcy zawieszenia A. W. w pełnieniu obowiązków służbowych, zawieszenie ma charakter ciągły i związane jest z prowadzonym przeciwko niej postępowaniem karnym oraz nie ustały przyczyny będące podstawą zawieszenia. Ma zatem zastosowanie przepis art. 105 pkt 10 ustawy o Służbie Celnej, zgodnie z którym funkcjonariusza można zwolnić ze służby w przypadku upływu 12 miesięcy okresu zawieszenia w pełnieniu obowiązków służbowych, jeżeli nie ustąpiły przyczyny będące podstawą zawieszenia. Jego zastosowanie, jak wskazał organ, podyktowane jest negatywnymi dla Służby Celnej konsekwencjami wynikającymi z długotrwałego zawieszenia strony w pełnieniu obowiązków służbowych, co wiąże się z zajmowaniem etatu mogącego być efektywnie wykorzystanym przez nowo zatrudnionych funkcjonariuszy celnych. Ponadto ze względu na niedobór kadrowy wykonywanie zadań nałożonych przez Unię Europejską w jednostkach przygranicznych jest bardzo utrudnione, zaś obsada etatowa izb celnych, w tym w szczególności granicznych, podlega systematycznym analizom.