Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 września 2012 r., sygn. II SA/Wa 510/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Antoniuk, Sędziowie WSA Olga Żurawska - Matusiak, Andrzej Kołodziej (spr.), , Protokolant Elwira Sipak, specjalista, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 września 2012 r. sprawy ze skargi B. P. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Celnej w B. decyzją z [...] maja 2010 r. nr [...], na podstawie art. 105 pkt 10 i art. 188 ust. 1 pkt 2 i 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. Nr 168, poz. 1323 ze zm.), zwolnił B. P. ze służby w Izbie Celnej w B., Urząd Celny w Z. z dniem doręczenia decyzji, które nastąpiło [...] czerwca 2010 r. W uzasadnieniu podał, że funkcjonariuszka jest zawieszona w pełnieniu obowiązków służbowych ponad 12 miesięcy, zawieszenie ma charakter ciągły i związany jest z prowadzonym przeciwko niej postępowaniem karnym, a przyczyna zawieszenia nie ustała. W ocenie organu wystąpiły więc przesłanki z art. 105 pkt 10 powołanej ustawy uzasadniające podjęcie przedmiotowej decyzji.

W odwołaniu od powyższej decyzji strona zarzuciła jej naruszenie art. 105 pkt 10 oraz 76 ustawy o Służbie Celnej, art. 42 ust. 3 Konstytucji RP, art. 6 ust. 2 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oraz przepisów procesowych i wniosła o jej uchylenie i przywrócenie do służby, ewentualnie przekazanie organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia.

Szef Służby Celnej decyzją nr [...] z [...] września 2010 r. uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji. W uzasadnieniu wskazał w szczególności, że podniesione przez organ argumenty przemawiające za zwolnieniem odwołującej ze służby, nie znalazły odzwierciedlenia w materiale dowodowym sprawy. Ponadto wniosek strony dotyczący uchylenia decyzji w przedmiocie przedłużenia okresu zawieszenia w pełnieniu obowiązków służbowych do czasu zakończenia postępowania karnego, winien być przedmiotem odrębnego postępowania.