Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 listopada 2012 r., sygn. I SA/Wa 816/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Pirogowicz (spr.) Sędziowie: WSA Marta Kołtun-Kulik WSA Elżbieta Sobielarska Protokolant referent-stażysta Agnieszka Chustecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2012 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] marca 2012 r., nr [...] Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, utrzymał w mocy decyzję Ministra Infrastruktury z [...] kwietnia 2010 r., nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w W. z [...] sierpnia 1950 r., nr [...] o odmowie przyznania dotychczasowym właścicielom prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...], położonej przy ul. [...], ozn. nr hip. [...].

Z ustaleń dokonanych w toku postępowania administracyjnego wynika następujący stan faktyczny sprawy:

Opisana na wstępie nieruchomość objęta była działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279) i w dniu jego wejścia w życie stanowiła współwłasność J. M., Z.M., A. M. oraz H. z W.. Zabudowana ona była wówczas zniszczonym i przeznaczonym do rozbiórki pięciokondygnacyjnym budynkiem mieszkalnym. Budynek ten został rozebrany, a gróz wywieziony w latach 1946-1947.

W wyniku rozpatrzenia złożonego w trybie art. 7 dekretu przez A. M. i Z. M. wniosku, Prezydium Rady Narodowej w W. orzeczeniem administracyjnym z [...] sierpnia 1950 r. nr [...], odmówiło przyznania byłym właścicielom prawa własności czasowej do gruntu ww. nieruchomości. W uzasadnieniu orzeczenia jako przyczynę odmowy wskazano, przewidziane w prawomocnym planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczenie terenu przedmiotowej nieruchomości pod użyteczność publiczną i przydzielenie jej do zagospodarowania inwestorowi publicznemu, jako wykonawcy Narodowego Planu Gospodarczego. To zaś w ocenie organu orzekającego uniemożliwiało dalsze korzystanie z gruntu przez dotychczasowych właścicieli.