Wyrok WSA w Łodzi z dnia 27 listopada 2012 r., sygn. II SA/Łd 775/12

Dnia 27 listopada 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka (spr.) Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski Protokolant asystent sędziego Jarosław Moraczewski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 listopada 2012 roku sprawy ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Miejskiej w Z. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; 2. stwierdza, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Rady Miejskiej w Z. na rzecz Wojewody [...] kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Skargą z dnia 9 lipca 2012r. Wojewoda Łódzki zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi uchwałę Rady Miejskiej w Zelowie z dnia 29 marca 2012r., nr XXXIV/183/2012 w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu działek o nr ewidencyjnych: 67/3, 67/6, 67/7, 67/8, 67/10, 67/11, 67/12 - obręb 14, położonych w Zelowie, zarzucając zaskarżonej uchwale naruszenie prawa materialnego tj. art. 15 ust. 2 pkt 6 i 8, art. 17 pkt 7b, 7c, 7d, 7e i art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012r., poz. 647, w dalszej części uzasadnienia przywoływana jako: ustawa) oraz § 4 pkt 6 i 8, § 8 pkt 2 i § 12 pkt 9 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. nr 164, poz. 1587 ze zm.).

W uzasadnieniu wskazano, iż zaskarżona uchwała narusza obowiązkowe zasady uchwalania aktu planistycznego określone w art. 15 ust 2 pkt 6 i 8 ustawy, w szczególności dla terenów oznaczonych symbolami: UH i US w planie miejscowym nie określono wskaźników wielkości powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działki lub terenu, co stanowi naruszenie art. 15 ust. 2 pkt 6 ustawy, a tym samym naruszenie § 4 pkt 6 powołanego wyżej rozporządzenia. Wojewoda wyjaśnił, iż wskaźnik intensywności zabudowy jest to stosunek całkowitej powierzchni zabudowy (ilość kondygnacji) w stosunku do powierzchni działki, natomiast określenie powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działki dotyczy tylko powierzchni zabudowy w obrysie budynku.