Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 23 października 2012 r., sygn. II SA/Ol 841/12

Dnia 23 października 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janina Kosowska Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) Protokolant referent-stażysta Anna Zofia Głażewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 października 2012 roku sprawy ze skargi M. A. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zwrotu wydatków za dozór oraz wynagrodzenie za usunięcie pojazdów oddala skargę.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia "[...]", uzupełnionym pismem z dnia "[...]", M. A. zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o przyznanie wynagrodzenia za usunięcie z drogi pięciu pojazdów przejętych na rzecz Skarbu Państwa.

Po ponownym rozpoznaniu wniosku, Naczelnik Urzędu Skarbowego w "[...]" postanowieniem z dnia "[...]", znak "[...]", przyznał M. A. zwrot koniecznych wydatków oraz wynagrodzenie za czynności związane z usunięciem z drogi (holowaniem) pojazdów marki: "[...]", "[...]’, "[...]", "[...]’ , "[...]" w łącznej kwocie "[...]" netto. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia wskazał art. 102 § 2 i § 4 w zw. z art. 17 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm., dalej jako: u.p.e.a.). Uzasadniając rozstrzygnięcie podniósł m.in., że wnioskodawca nie wskazał i nie udokumentował, pomimo wezwania, aby poniesione konieczne wydatki oraz wynagrodzenie związane z usunięciem z drogi pojazdów były odpowiednie do wysokości stawki ustalonej uchwałami Rady Powiatu w "[...]". Pomimo wezwania wnioskodawca nie uzasadnił również we właściwy sposób wysokości swoich roszczeń związanych z czynnościami za jakie żąda przyznania wynagrodzenia. Ponadto, nie przedstawił okoliczności związanych z usunięciem z drogi i wykonywaniem dozoru ruchomości (kosztów utrzymania parkingu). W konsekwencji organ administracji zobligowany był do przeprowadzenia postępowania dowodowego we własnym zakresie. Za podstawę wyliczeń żądanego przez stronę wynagrodzenia przyjęto poziom stawek stosowanych przez inne podmioty prowadzące działalność gospodarczą o profilu zbliżonym do działalności wnioskodawcy - do analizy włączono kopię umowy z "[...]", zawartą z T. R. dotyczącą świadczenia usług polegających na załadunku, rozładunku oraz przewozie ruchomości, w tym samochodów osobowych. Przy zastosowaniu metody porównawczej, wykazano, iż stawki wskazane przez stronę wykazują dużą dysproporcję w stosunku do stawek stosowanych przez innych przedsiębiorców. Konkludując Naczelnik, wskazując szczegółowy sposób wyliczenia należności, podkreślił, iż żądane przez stronę wynagrodzenie (w sugerowanej kwocie łącznej "[...]" netto) w sposób znaczący przewyższa wartość rynkową dozorowanych pojazdów (stanowiących złom użytkowy), jak również przekracza ceny uzyskane w toku postępowania likwidacyjnego ze sprzedaży tychże pojazdów.