Wyrok WSA w Łodzi z dnia 4 października 2012 r., sygn. I SA/Łd 1542/11

Dnia 4 października 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodnicząca: Sędzia WSA Paweł Kowalski Sędziowie: Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda (spr.) Sędzia WSA Cezary Koziński Protokolant: Asystent sędziego Joanna Skrzypczak-Zajger po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 września 2012 roku sprawy ze skargi D. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2005 rok 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku; 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. na rzecz strony skarżącej kwotę 117 (sto siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Sygnatura akt I SA/Łd 1542/11

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] r. w sprawie podatku od nieruchomości za rok 2005.

Organ I instancji ustalił D. A. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości położonej w Ł. przy ul. [...] w kwocie 5.869,60 zł.

W uzasadnieniu wskazał, iż ze złożonej w dniu 10 marca 2005 roku korekty deklaracji (informacja w sprawie podatku od nieruchomości rok 2005), pisemnego uzasadnienia jej przyczyn oraz pisma wyjaśniającego przyczyny korekty wynika, iż Podatniczka jest właścicielem budynku handlowego-usługowego w Ł. przy ul. [...] i w związku z tym jest zobowiązana do płacenia podatku od nieruchomości według najwyższych stawek dla całego budynku. Organ podatkowy nie uwzględnił okoliczności podnoszonych przez podatniczkę o częściowym wykorzystaniu budynku na użytek prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Powołując się na treść art. 5 ust. 1 pkt 2b ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm.) podkreślił, iż okoliczność, w której właścicielem budynku jest podmiot gospodarczy przesądza o istnieniu związku budynku z działalnością gospodarczą. Organ pierwszej instancji podniósł, iż co prawda z dokonanych w dniu 18 sierpnia 2005 r. oględzin nieruchomości wynika, iż parter budynku nie jest użytkowany, to jednak stoi na stanowisku, iż opodatkowaniu powinien podlegać cały obiekt, a nie tylko użytkowana część. W ocenie Prezydenta Miasta Ł. dla ustalenia zobowiązania podatkowego decydujące znaczenie ma fakt, iż właścicielem nieruchomości jest podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Z tego względu opodatkowaniu najwyższą stawką podatkową podlega całość budynku, w tym jego część, która nie została wykończona, czy przekazana do użytkowania. Tym samym, zdaniem organu podatkowego, fakt, iż parter budynku nie jest użytkowany nie ma znaczenia dla objęcia całości budynku obowiązkiem podatkowym w najwyższej stawce.