Wyrok WSA w Krakowie z dnia 18 października 2012 r., sygn. I SA/Kr 1061/12

Sygn. akt I SA/Kr 1061/12 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 18 października 2012 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Agnieszka Jakimowicz (spr.), Sędzia: WSA Ewa Michna, Sędzia: WSA Jarosław Wiśniewski, Protokolant: Aleksandra Osipowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 października 2012 r., sprawy ze skarg P.M., przy uczestnictwie E.M., na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego, z dnia 30 kwietnia 2012 r. Nr [...],[...],, w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 i 2012 rok - skargi oddala -

Uzasadnienie

Decyzjami Prezydenta Miasta K. z dnia 12 marca 2012 r. znak [...] i [...] ustalono względem E.M. i P. M. wymiar podatku od nieruchomości za 2011 r. na kwotę 97 zł, a za 2012 r. na kwotę 275 zł. W uzasadnieniu wskazano, że wysokość zobowiązania ustalono na podstawie złożonego przez podatników formularza "Informacji o nieruchomościach osób fizycznych (wykazu nieruchomości)" oraz danych z ewidencji gruntów i budynków i przedstawiono sposób ustalenia wysokości tego zobowiązania.

P.M. złożył odwołania od powyższych decyzji, zarzucając organowi I instancji:

• naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 6 ust. 6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. nr95 poz.613 z późn. zm.)w zw. z art. 7 ust.2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000 r., nr 80 poz.903 z późn. zm.) - poprzez niewłaściwe określenie momentu powstania obowiązku podatkowego ze względu na zasadę wpisu konstytutywnego do księgi wieczystej w przypadku wyodrębnienia i przeniesienia własności lokalu w ramach pierwszego zasiedlenia,

• naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 122 w zw. z art. 187§ 1ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., nr 8, poz.60 z późn. zm.) poprzez zaniechanie wszechstronnej oceny materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, a tym samym poczynienie kontrfaktycznych ustaleń, polegających na uznaniu komórki lokatorskiej położonej w kondygnacji podziemnej budynku wydzielonej ścianami pionowymi z każdej strony za część nie służącą zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych,