Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 28 września 2012 r., sygn. II SA/Po 596/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Kwiecińska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Protokolant St. sekr. sąd. Katarzyna Sierszeńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 września 2012 r. sprawy ze skargi M. G. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] czerwca 2010r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień do świadczenia pieniężnego; 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. przyznaje adwokat U. N. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu kwotę [...] zł ([...]), w tym [...] zł ([...]) tytułem podatku od towarów i usług, 3. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] 2010 r. Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (dalej: Kierownik Urzędu/organ) odmówił M. G. (dalej: skarżąca/strona/strona skarżąca) przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego określonego w ustawie z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz.U. Nr 87, poz. 395 ze zm.), zwanej dalej ustawą o świadczeniu. W uzasadnieniu organ podniósł, że strona nie spełnia kryteriów pozwalających na uwzględnienie jej wniosku.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy skarżąca, uznając przedmiotową decyzję za krzywdzącą, zarzuciła jej brak wnikliwości i niezgodność z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 16 grudnia 2009 r. sygn. akt K 49/07. Podniosła, że wyrwanie jej z domu rodzinnego, oddzielenie od rodziców i rodzeństwa, wywiezienie wbrew woli do gospodarza niemieckiego, nakaz przymusowej pracy był dla niej (dziecka) przeżyciem traumatycznym, a środowisko, w którym wzrasta dziecko oddziałuje na jego rozwój i stanowi ważny czynnik tego rozwoju. Wskazała, że jeden z najważniejszych i niezbędnych warunków, które zapewniają prawidłowy rozwój osobowości dziecka, stanowi obecność matki i ojca w życiu dziecka, ich serdeczność i udział w wychowaniu. W konsekwencji została wysiedlona, "wyrwana" z rodziny, którą wywieziono z miejsca zamieszkania - matkę z rodzeństwem do Y, a ojca do Niemiec. Dalej podniosła, że rozłączenie z rodzicami i innymi osobami bliskimi rodziło poczucie osamotnienia, wzmożone utratą domu i koniecznością przebywania w innym środowisku. Powodowało to, że czuła się sierotą. Wskazała również na takie okoliczności, jak: przymus wykonywania pracy jak osoba dorosła, często ponad jej siły, w niedzielę i święta, regulowanie przez właścicieli gospodarstwa długości dnia pracy. W jej ocenie to, że była Polką było głównym powodem do gorszego traktowania, a była pozbawiona odpowiedniego wyżywienia, odzieży, zaś w czasie choroby pozostawiona sama sobie, bez leczenia. Ponadto wskazała na pozbawienie jakichkolwiek swobód osobistych; za wykonywaną przymusowo pracę nie otrzymywała i do dziś nie otrzymała żadnego wynagrodzenia, gdyby natomiast odmówiła pracy zostałaby wywieziona do obozu koncentracyjnego.