Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 3 sierpnia 2012 r., sygn. I SA/Po 157/12
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Jaśniewicz Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont (spr.) Sędzia WSA Karol Pawlicki Protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Szydłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 03 sierpnia 2012r. sprawy ze skargi P. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej [...] z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od grudnia 2006r. do sierpnia 2007r. i od października 2007r. do grudnia 2007r. oddala skargę
Uzasadnienie
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. decyzją z dnia (...) sierpnia 2011r. nr (...), wydaną na podstawie m.in. art. 193 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 ze zm., dalej: O.p.), art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt. 1 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej: ustawa o VAT), określił "A" P. J. w P. (świadczącemu usługi transportowe na terenie kraju na rzecz podmiotów gospodarczych - dalej: Podatnik), zobowiązanie w podatku od towarów i usług za miesiące od grudnia 2006r. do sierpnia 2007r. i od października do listopada 2007r. oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za miesiąc grudzień 2007r.
Z decyzji wynika, że w toku postępowania kontrolnego przeprowadzonego przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w P. stwierdzono nieprawidłowości w rozliczeniu podatku od towarów i usług za miesiące od grudnia 2006r. do grudnia 2007r. Podatnik wykazał nieprawidłowości w rozliczaniu podatku VAT z tytułu:
- dwukrotnego ujęcia w ewidencji nabycia jednej transakcji,
- braku faktury VAT potwierdzającej dokonanie zakupu towarów i usług,
- rozbieżności między zapisami w rejestrze nabycia towarów i usług a rozliczeniem dokonanym w deklaracji VAT-7.
Organ kontrolny uwzględniając literalne brzmienie przepisów art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt. 1 lit. a, art. 109 ust. 3 ustawy o VAT organ I instancji stwierdził, że: