Wyrok WSA w Łodzi z dnia 13 lipca 2012 r., sygn. II SA/Łd 470/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Renata Kubot - Szustowska, Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Rosińska (spr.), Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska, Protokolant asystent sędziego Anna Dębowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lipca 2012 r. sprawy ze skargi R. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji -oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], nr [...], Prezydent Miasta [...], na podstawie art. 59 ust. 1 i art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80 poz. 111 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 98 poz. 1071 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku M. S., ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie parkingu strzeżonego wraz ze stróżówką nie związaną trwale z gruntem i przyłączem elektrycznym przewidzianej do realizacji w Ł. przy ul. A, działki o nr ewid. [...], [...] w obrębie [...].

Odwołanie od decyzji organu I instancji, do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. złożyła firma R. F. B. H. właściciel nieruchomości sąsiadujących z terenem inwestycji. Strona kwestionuje wydaną decyzje w części dotyczącej warunków obsługi komunikacyjnej. Jak bowiem podnosi, zaznaczonego na mapie wjazdu na teren nieruchomości objętej wnioskiem realnie nie ma, należy go dopiero zaprojektować. W konsekwencji zdaniem strony, teren inwestycji nie posiada dostępu do drogi publicznej.

Decyzją z dnia [...], nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. K.p.a., art. 59, art.60 i art.61 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji. Organ wskazał, że planowana na działkach [...] i [...] przy al. A w Ł. inwestycja, polegająca na budowie parkingu wraz ze stróżówką i przyłączem energetycznym, stanowi zmianę zagospodarowania, wymagającą wydania decyzji o warunkach zabudowy. Organ wyjaśnił, że przeprowadzona w przedmiotowej sprawie, przez organ I instancji, w wyznaczonym, stosownie do brzmienia § 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U.03.164.1588), obszarze analizowanym, analiza funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu, w zakresie warunków, o których mowa w art. 61 ust. 1-5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, wykazała, że wnioskowana inwestycja, spełnia wszystkie z określonych przez ustawodawcę warunków: zabudowa istniejąca na działkach sąsiednich dostępnych z tej samej drogi publicznej pozwala na ustalenie wymagań dla nowej, planowanej zabudowy, warunek dostępu do drogi publicznej (al. A) jest spełniony, istniejące uzbrojenie jest wystarczające dla planowanego zamierzenia inwestycyjnego, teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów na cele nierolne i nieleśne, inwestycja nie jest sprzeczna z przepisami odrębnymi. Wbrew zarzutom odwołującej się strony, stwierdził, iż planowana inwestycja spełnia warunek dostępu do drogi publicznej, ponieważ obsługę komunikacyjną planowanej inwestycji kształtuje w sposób ostateczny postanowienie zarządcy drogi al. A w Ł., uzgadniające projekt decyzji dla planowanej inwestycji. Wskazał, że postanowieniem z dnia [...] zarządca drogi uzgodnił przesłany mu w trybie art. 53 ust. 4 pkt 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, projekt decyzji dla przedmiotowej inwestycji zakładający, zgodnie z wnioskiem inwestora, jej obsługę komunikacyjną poprzez istniejący zjazd od strony al. A. Organ wyjaśnił, że w uzgodnieniu nie chodzi o wyrażenie zgody na planowaną inwestycje, ale zajęcie stanowiska co do tego, czy planowana inwestycja jest zgodna z przepisami regulującymi zakres uzgodnienia - w przypadku zarządcy drogi są nimi przepisy ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych (t.j. Dz. U . z 2007r. nr 19, poz. 115 ze zm.) i przepisy wykonawcze do tego aktu prawnego. Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie określa przesłanek, od spełnienia których uzależnione jest pozytywne uzgodnienie przez zarządcę drogi projektu decyzji o warunkach zabudowy dla wskazanej inwestycji, dlatego też przesłanki te należy ustalać w oparciu o przepisy ustawy o drogach publicznych, a szczególności art. 35 ust. 3, zgodnie z którym zmianę zagospodarowania terenu przyległego do pasa drogowego, a w szczególności polegającą na budowie obiektu budowlanego lub wykonaniu innych robót budowlanych, a także zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, zarządca drogi uzgadnia w zakresie możliwości włączenia do ruchu drogowego. Zarządca drogi uznał, iż jest możliwa jest obsługa komunikacyjna inwestycji wskazana we wniosku i projekcie, co jednocześnie nie wpłynie negatywnie na bezpieczeństwo ruchu na omawianym odcinku należącej do jego właściwości drogi publicznej al. A. Bez znaczenia dla istoty uzgodnienia pozostaje natomiast okoliczność, iż istniejący zjazd w chwili obecnej nie funkcjonuje w terenie. Decyzja o warunkach zabudowy nie zastępuje bowiem zgody na lokalizację zjazdu. Budowa bądź przebudowa zjazdu będzie możliwa wyłącznie po uzyskaniu zezwolenia zarządcy drogi na lokalizację zjazdu lub przebudowę zjazdu. Zezwolenie takie wydawane jest w drodze odrębnej decyzji administracyjnej. Organ wskazał, że organ I instancji prawidłowo oceniał, że inwestycja, w świetle obowiązujących przepisów prawa jest możliwa do realizacji na wnioskowanym terenie.