Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 11 lipca 2012 r., sygn. I SA/Go 318/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Rennert (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Anna Juszczyk-Wiśniewska Sędzia WSA Krystyna Skowrońska-Pastuszko Protokolant Sekretarz sądowy Anna Szymczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 czerwca 2012 r. sprawy ze skargi A sp. z o.o. na indywidualną interpretację Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych. 1. Uchyla zaskarżoną interpretację. 2. Zasądza od Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącej spółki kwotę 457(czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

W dniu 17 kwietnia 2012 r. A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością złożyła skargę na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego Ministra Finansów z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...], wydaną w przedmiocie przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Z akt sprawy wynika następujący stan faktyczny:

Skarżącą [...] października 2011 r. złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej inwestycji w obcym środku trwałym.

W ramach opisu zdarzenia przyszłego Spółka wskazała, że prowadzi działalność gospodarczą polegającą między innymi na naprawie i odnawianiu dekoderów wykonanych przez inny podmiot według jej projektów. W związku ze znacznym wzrostem zapotrzebowania na usługi serwisowe Spółki w tym zakresie, skarżąca wynajęła dwie hale dla potrzeb serwisowych - w [...] i w [...]. Umowę na wynajem hali w [...] zawarto od [...] października 2009 r. na czas nieokreślony z trzymiesięcznym okresem wypowiedzenia i klauzulą zobowiązującą wynajmującego niewypowidania tej umowy przez okres dwóch lat. Umowę na wynajem hali w [...] zawarto [...] maja 2010 r. na czas nieokreślony, nie krótszy jednak niż do [...] marca 2011 r., a po tym okresie strony mogły rozwiązać umowę po trzymiesięcznym okresie wypowiedzenia. Po zawarciu każdej z umów Spółka dokonała przystosowania hal dla potrzeb i wymagań związanych z działalnością serwisową. Koszty adaptacji hal zaliczono do inwestycji w obcych środkach trwałych i zamortyzowano według stawki 10 %. Ze względów logistycznych i ekonomicznych (utrzymanie trzech magazynów części zamiennych, rozdział zleceń i przemieszczanie dekoderów między poszczególnymi lokalizacjami itd.) rozwiązanie to było nie do utrzymania, wobec czego Spółka podjęła decyzję o budowie nowej hali obok siedziby firmy. Budowę tę ukończono w czerwcu 2011r. i przeniesiono tam działalność, równocześnie zwracając właścicielom wynajmowane obiekty (pozostawiając w nich dokonane nakłady) i spisując niezamortyzowane części inwestycji w obcych środkach trwałych. Po zwrocie obiektów wynajmujący dokonali częściowego zwrotu nakładów.