Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 31 lipca 2012 r., sygn. II SA/Go 446/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Staniszewska Sędziowie Sędzia WSA Maria Bohdanowicz Sędzia WSA Ireneusz Fornalik (spr.) Protokolant referent - stażysta Malwina Tomiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 lipca 2012 r. sprawy ze skargi M.Ś. na decyzję Dowódcy Jednostki Wojskowej nr [...] z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty uposażenia i innych należności oddala skargę.

Uzasadnienie

Rozkazem dziennym Nr [...] z dnia [...] kwietnia 2009 r. Dowódca Jednostki Wojskowej [...], na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych zawiesił kpt. M.Ś. wypłatę uposażenia oraz innych należności pieniężnych wobec odmowy wykonywania obowiązków wynikających z zawodowej służby wojskowej w postaci objęcia stanowiska służbowego i wykonywania poleceń służbowych.

Po rozpoznaniu wniosku kpt. rez. M.Ś. o wypłatę uposażenia oraz innych należności pieniężnych zawieszonych wymienionym wyżej rozkazem dziennym, Dowódca Jednostki Wojskowej [...] dnia [...] stycznia 2012 r. wydał decyzję nr [...], którą na podstawie art. 93 ust. 1 w zw. z art. 72 ust. 1 i art. 73 ust. 1 oraz art. 104 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593, ze zm.) odmówił kpt. rez. M.Ś. wypłaty zawieszonego uposażenia za okres od dnia [...] maja 2009 r. do [...] października 2009 r. oraz odmówił wypłaty zawieszonych należności pieniężnych związanych ze zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej, o których mowa w art. 73 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych podnosząc w uzasadnieniu, że decyzja o zawieszeniu uposażenia i innych należności pieniężnych jest decyzją związaną i nie zależy od uznania dowódcy jednostki. Wskazał też, że prawo do uposażenia żołnierza zawodowego jest uzależnione od faktycznego pełnienia służby, a nie od samego istnienia stosunku służbowego. Oznacza to, że żądanie wypłaty zawieszonych należności byłoby zasadne tylko w przypadku ustania przyczyny zawieszenia, to jest przystąpienia do faktycznego wykonywania obowiązków służbowych. Tymczasem, zdaniem organu, w świetle zgromadzonego materiału dowodowego fakt nie przystąpienia przez M.Ś. do wykonywania obowiązków służbowych jest bezsporny, w związku z czym niemożliwe jest odwieszenie zawieszonych należności i dokonanie ich wypłaty wraz z należnymi odsetkami.