Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 27 czerwca 2012 r., sygn. I SA/Sz 183/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Kazimierz Maczewski, Sędziowie Sędzia WSA Alicja Polańska, Sędzia WSA Ewa Wojtysiak (spr.), Protokolant Lidia Maląg, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 27 czerwca 2012 r. sprawy ze skargi T. Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 12 stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku od nieruchomości za 2007 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Jak wynika z akt, wnioskiem z dnia 6 września 2010 r. T. S.A.z siedzibą w W., zwana dalej "Spółką", zwróciła się o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r., znak:[...] , utrzymującej w mocy decyzję Burmistrza T. z dnia [...] r. o Nr[...] , w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku

od nieruchomości za 2007 rok.

We wniosku tym Spółka wskazała na rażące naruszenie prawa, o jakim mowa

w art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej, a mianowicie, naruszenie art. 21 § 3

w związku z art. 207 § 2 Ordynacji podatkowej w związku z art. 6 ust. 9 pkt 1 i art. 2 ust.1 pkt 2 u.p.o.l., wskazując przy tym, że w roku 2007 Spółka złożyła dwie deklaracje na podatek od nieruchomości od obiektów znajdujących się na terenie miasta T.. W każdej z nich zadeklarowano inne obiekty, tj. w jednej zadeklarowano wyłącznie budki telefoniczne, w drugiej zaś pozostałe nieruchomości i obiekty budowlane znajdujące się na terenie miasta T. W związku z tym, zdaniem Spółki, z uwagi na fakt, że ww. decyzja Kolegium z dnia 30 lipca 2010 r. oraz poprzedzająca ją decyzja Burmistrza T. z dnia 29 marca 200 9r., nie objęła budek telefonicznych, a jedynie telekomunikacyjne linie kablowe ułożone w kanalizacjach kablowych, to należy uznać, że zostały one wydane nieprawidłowo, na co Spółka przytoczyła przepisy art. 6 ust. 9 pkt 1 u.p.o.l., art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej oraz art. 207 § 2 Ordynacji podatkowej, stwierdzając przy tym, że decyzja określająca wysokość zobowiązania podatkowe powinna obejmować wszystkie stanowiące własność podatnika nieruchomości i obiekty budowlane, znajdujące się na terenie jednej gminy, natomiast ww. decyzja SKO z dnia 30 lipca 2010 r. określa podatek od nieruchomości należny za rok 2007 od Spółki, pozostawiając poza opodatkowaniem budki telefoniczne, co zdaniem Spółki powoduje obciążenie podatkiem od nieruchomości tylko niektórych nieruchomości i obiektów budowlanych, a tym samym pominięcie w tym opodatkowaniu niektórych obiektów położonych na terenie miasta T., co stanowiło rażące naruszenie prawa.