Wyrok WSA w Lublinie z dnia 29 czerwca 2012 r., sygn. II SA/Lu 366/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Jerzy Dudek, Sędziowie sędzia NSA Witold Falczyński (sprawozdawca.), sędzia SO del. Iwona Tchórzewska, Protokolant starszy sekretarz sądowy Beata Basak, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 czerwca 2012 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] r. nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz J. S. 500 ( pięćset ) złotych kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2012 r., Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...], po rozpatrzeniu odwołania J. S., utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] stycznia 2012 r. Nr [...], znak: [...] odmawiającą ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji budowlanej polegającej na realizacji budynku mieszkalnego jednorodzinnego na działce nr [...], położonej przy ul. A. w L.

W uzasadnieniu powyższej decyzji Kolegium podniosło, iż organ I instancji - po ponownym rozpatrzeniu wniosku J. S. - odmówił ustalenia warunków zabudowy na realizację budynku mieszkalnego jednorodzinnego na działce nr [...] przy ul. A. w L. Organ II instancji wskazał, iż poprzednio wydane w niniejszej sprawie decyzje Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] maja 2011 r. i z dnia [...] października 2011 r. zostały uchylone przez organ odwoławczy kolejno decyzjami z dnia [...] lipca 2011 r. oraz z dnia [...] grudnia 2011 r. Rozpatrując sprawę po raz trzeci organ I instancji ustalił, że inwestor wystąpił o realizację drugiego budynku mieszkalnego na działce nr [...]. Jednocześnie stwierdził, iż na żadnej z działek budowlanych w przyjętym obszarze analizowanym nie występuje więcej niż jeden budynek mieszkalny, a średni wskaźnik powierzchni zabudowy działek o analogicznym charakterze odpowiada aktualnej powierzchni zabudowy działki wnioskodawcy, co - zdaniem organu - ogranicza możliwość realizacji nowej zabudowy w jej obrębie. Ponadto, w ocenie organu I instancji, niemożliwym jest ustalenie w obrębie działki nr [...] obowiązującej linii nowej zabudowy, gdyż nieruchomość ta z trzech stron otoczona jest pasem drogowym ul. A. Układ linii zabudowy mieszkaniowej wzdłuż ul. A. - zgodnie z przepisem § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - wskazuje, iż linię zabudowy na działce objętej wnioskiem ustala się jako kontynuację linii zabudowy tego budynku, który znajduje się w większej odległości od pasa drogowego, tj. w odległości 32 m. Usytuowanie przedmiotowej nieruchomości - zdaniem organu - w praktyce wyłącza możliwość wyznaczenia na niej nowej linii zabudowy, nawet zachowując odległość 32 m od frontu posesji oraz odległość 6 m od nieurządzonego pasa dorgowego na działce nr [...]. Organ I instancji wskazał również, iż z analizy zagospodarowania terenu wynika, że działka nr [...] znajduje się w obszarze urbanistycznym podlegającym ukierunkowanym przekształceniom funkcjonalnym. Wnioskowana inwestycja jest dodatkowo sprzeczna z ustaleniami Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta L., zatwierdzonego uchwałą Rady Miejskiej w L. z dnia [...] kwietnia 2000 r., Nr [...].