Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 16 maja 2012 r., sygn. II SA/Go 193/12

Dnia 16 maja 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Michał Ruszyński Sędzia WSA Joanna Brzezińska Protokolant sekr. sąd. Małgorzata Zacharia-Gardzielewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 maja 2012 r. sprawy ze skargi Z.G. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie przyznania płatności bezpośrednich do gruntów w pomniejszonej wysokości oddala skargę

Uzasadnienie

1. Dnia 8 maja 2006 r. do Biura Powiatowego ARiMR wpłynął wniosek Z.G. o przyznanie jednolitej płatności obszarowej i uzupełniającej płatności obszarowej na rok 2006. W dniu [...] września 2006 r. na gruntach wnioskodawcy (działki ewidencyjne nr [...]) została przeprowadzona kontrola, w trakcie której ustalono, że był tam uprawiany rzepak.

Wobec zastrzeżeń, co do jej prawidłowości, w dniu [...] września 2006 r. została przeprowadzona ponowna kontrola na miejscu, podczas której inspektorzy terenowi Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARMiR) nie stwierdzili na żadnej z działek resztek pożniwnych, ani innych śladów świadczących o uprawie w 2006 roku rzepaku, kwalifikując obie działki jako ugór. Podczas kolejnej kontroli, przeprowadzonej w dniu [...] września 2006 r. kontrolerzy terenowi również nie stwierdzili resztek pożniwnych, jednak w oparciu o występujące odrosty uznali, że na działce nr [...] uprawiano w 2006 roku rzepak, natomiast działkę nr [...] uznali jako ugór. W dniu [...] września 2006 r., podczas ponownej kontroli spornych działek, pracownicy Agencji stwierdzili istniejące siewki rzepaku świadczące o tym, że na działkach mogła znajdować się deklarowana przez wnioskodawcę uprawa.

Wobec zastrzeżeń Z.G. sformułowanych w piśmie z dnia [...] września 2006 r. organ I instancji zlecił wykonanie opinii na okoliczność, czy na spornych działkach założona była plantacja rzepaku jarego w sezonie wegetacyjnym 2006 roku. W wydanej przez biegłych z Ośrodek Rzeczoznawstwa i Doradztwa Technicznego sp. z o.o. opinii ustalono, że przedmiotowy grunt to gleby lekkie i bardzo lekkie o małej wartości użytkowo-rolniczej, zaliczane do 6 (żytniego słabego) i 7 (żytniego bardzo słabego). Nadto, że silne zachwaszczenie kwalifikuje je do gleb o niskiej kulturze agrotechnicznej. Biegli wskazali, że widoczne skupiska kwitnących roślin rzepaku wykiełkowały z nasion wysypanych w czasie likwidacji (talerzowania) plantacji. W opinii wskazano również, że na glebach kompleksów 6 i 7 nie powinno się uprawiać rzepaku jarego i taka plantacja z góry skazana była na niepowodzenie.