Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2012 r., sygn. V SA/Wa 630/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA - Krystyna Madalińska-Urbaniak, Sędzia WSA - Izabella Janson (spr.), Sędzia WSA - Jarosław Stopczyński, Protokolant - ref. staż. Justyna Gadzialska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi M. S. na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w W. z dnia [...] czerwca 2011 r., nr uchwały [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie wyrażenia zgody na zawarcie umowy na okres przekraczający rok budżetowy; oddala skargę;

Uzasadnienie

Uchwałą nr [...] z [...] czerwca 2011r. Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w W., powołując się na art. 11 ust. 1 pkt 3 i art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (tekst jednolity Dz. U. z 2001 r. nr 55, poz. 557 ze zm.), art. 91 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz. U. z 2001 r. nr 142, poz. 1291 ze zm.) stwierdziło nieważność uchwały Nr [...] Rady M. z [...] maja 2011 r. w sprawie wyrażenia zgody na zawarcie umowy na okres przekraczający rok budżetowy w przedmiocie ubezpieczenia komunikacyjnego OC pojazdów mechanicznych będących w posiadaniu samorządowego zakładu budżetowego pn. Zakład Remontów i Konserwacji Dróg, z powodu sprzeczności z art. 18 ust. 2 pkt 10 w związku z art. 30 ust. 2 pkt 3 i art. 46 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 258 ust. 1 pkt 3 ustawy z 27 sierpnia 2009 roku o finansach publicznych (Dz.U. Nr 157, poz. 1240 z późn.zm.).

Uzasadniając uchwałę organ nadzoru zauważył na wstępie, że powołany w podstawie prawnej przepis art. 18 ust. 2 pkt 10 ustawy z 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym, stanowiący o określeniu przez radę gminy wysokości sumy, do której wójt może samodzielnie zaciągać zobowiązania, nie może stanowić podstawy prawnej do podjęcia przedmiotowej uchwały.

W ocenie organu nadzoru powyższa uchwała została podjęta z przekroczeniem granic kompetencyjnych Rady M., bowiem bezpośrednio i rażąco ingeruje w kompetencje przysługujące z mocy ustawy Prezydentowi M.