Wyrok WSA w Warszawie z dnia 1 marca 2012 r., sygn. VII SA/Wa 2384/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Ostrowska (spr.), , Sędzia WSA Leszek Kamiński, Sędzia WSA Tadeusz Nowak, Protokolant st. sekr. sąd. Piotr Bibrowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 marca 2012 r. sprawy ze skargi A.B. i A.B. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji skargę oddala

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] maja 2010 r. znak: [...] Wojewoda [...] na podstawie art. 158 § 1 w związku z art. 156 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1660 r. -Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz.1071 ze zm.), zw. dalej kpa, po rozpatrzeniu wniosku A. i A. B. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Burmistrza Gminy W. z dnia [...] listopada 1999 r. znak: [...] zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę dla G. i M. P. murowanego, niepodpiwniczonego, parterowego budynku mieszkalnego z garażem na terenie działki położonej przy ul. [...] w W. Gmina B.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że we wniosku o stwierdzenie nieważności A. i A. B. podnieśli, że mapa, na podstawie której wydano decyzję oraz poprzedzającą decyzję Nr [...] o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, nie odzwierciedla stanu faktycznego nieruchomości, albowiem brak było na niej zinwentaryzowanego ogrodzenia działki wnioskodawców, a ponadto mapa nie zawierała adnotacji, że służy do celów projektowych, przez co architekt sporządzający projekt budowlany, geodeta oraz inwestorzy dopuścili się poświadczenia nieprawdy. Zdaniem wnioskodawców mapa nie mogła służyć celom do jakich została wykorzystana. W ocenie wnioskodawców wykonanie inwestycji znacząco odbiega od projektu budowlanego, bowiem w rzeczywistości wystaje poza obrys. Zaprojektowany taras w rzeczywistości jest zadaszoną loggią i stanowi część budynku przez co zachodzi sprzeczność miedzy projektem budowlanym, a realizacją. Nadto doszło do przekroczenia wielkości okapu w sąsiednim budynku, co jest odstępstwem od projektu budowlanego i zmiany te spowodowały zmniejszenie odległości i nie zachowanie przewidzianych prawem odległości budynku od granicy z nieruchomością sąsiednią. Wnioskodawcy podali także, że wysokość komina w stosunku do konstrukcji dachu i wobec nieruchomości sąsiedniej jest zbyt niska, przez co dymy wydostające się z niego stanowią niedozwolone imisje w stosunku do ich nieruchomości. Dodali, że wnioskodawcy wybudowali samowolnie ogrodzenie o wysokości ok. 4 m.