Wyrok WSA w Krakowie z dnia 22 marca 2012 r., sygn. III SA/Kr 172/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Kutzner Sędziowie WSA Dorota Dąbek (spr.) WSA Janusz Kasprzycki Protokolant Honorata Kuźmicka-Wełna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 marca 2012 r. sprawy ze skargi M. B. na uchwałę Rady Powiatu A z dnia 4 stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia mandatu radnego I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości, II. orzeka, że zaskarżona uchwała nie może być wykonana, III. zasądza od Rady Powiatu na rzecz skarżącego kwotę 557,- (pięćset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

wyroku WSA w Krakowie z dnia 22 marca 2012r.

Pismem z dnia 1 sierpnia 2011r. Starosta A zwrócił się do Wojewody o zajęcie stanowiska w sprawie radnego Rady Powiatu M. B., który użytkuje grunty rolne stanowiące własność powiatu a. Starosta przytoczył stanowisko M. B., który uważa, iż skoro jest tylko poddzierżawiającym od osoby, która zawarła umowę dzierżawy z powiatem, a zatem M. B. nie jest stroną umowy dzierżawy z powiatem, to nie zachodzi podstawa do zrzeknięcia się mandatu radnego. Starosta wskazał również, iż na te grunty radny pobiera dopłaty z ARiMR, jak również płaci od nich podatek rolny.

W odpowiedzi w piśmie z dnia 20 grudnia 2011r. Wojewoda stwierdził, iż analiza całości materiału dowodowego wskazuje, że w przedmiotowej sprawie doszło do naruszenia normy art. 25b ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym, który ustanawia kategoryczny zakaz prowadzenia przez radnych działalności gospodarczej z wykorzystaniem mienia powiatu, w którym radny uzyskał mandat, a także zarządzania taką działalnością lub pozostawanie przedstawicielem czy pełnomocnikiem w prowadzeniu takiej działalności. Zdaniem Wojewody, w rozpoznawanej sprawie bezsporne jest to, że M. B. dzierżawił od 2000r. - na podstawie umowy zawartej z M. M. - działki gruntu stanowiące własność Powiatu A o łącznej pow. 15,18 ha, z czego organ nadzoru wyprowadził tezę o prowadzeniu przez niego działalności gospodarczej z wykorzystaniem mienia powiatowego, z której osiągane są dochody. Organ nadzoru stwierdził, iż w dotychczasowym orzecznictwie sądowoadministracyjnym wyrażono już zapatrywanie, że samo nawet tylko dzierżawienie gruntów rolnych będących własnością jednostki samorządu terytorialnego wystarczy do uznania, iż radny prowadzi działalność gospodarczą z wykorzystaniem mienia tej jednostki, bez względu na to, czy uprawia on dzierżawione działki i czy przynosi mu to realny dochód.