Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 29 marca 2012 r., sygn. II SA/Bk 104/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Stanisław Prutis (spr.), Sędziowie sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, sędzia WSA Mirosław Wincenciak, Protokolant Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 marca 2012 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji kwalifikującej do domu pomocy społecznej - oddala skargę

Uzasadnienie

Pismem z dnia 30 września 2011 r. A. K. wystąpiła do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. o stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w B. z dnia [...] lutego 2004 r. nr [...] wydanej w przedmiocie uchylenia decyzji tego organu z dnia [...] stycznia 1999 r. nr [...] kwalifikującej jej matkę - A. K. do Domu Pomocy Społecznej w Ch. i umorzenia postępowania w sprawie. Jako podstawę stwierdzenia nieważności wnioskodawczyni wskazała rażące naruszenie art. 43 ust. 2a ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej, przez jego wadliwą wykładnię i zastosowanie polegające na uznaniu, że z uwagi na zmianę ustawy o pomocy społecznej, wprowadzoną przepisami ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (art. 54 pkt 20 przedmiotowej ustawy) decyzja o zakwalifikowaniu jej matki do domu pomocy stała się bezprzedmiotowa z uwagi na zmianę stanu prawnego. Swój interes prawny do złożenia wniosku uzasadniła faktem, że uchylenie decyzji kwalifikującej spowodowało po jej stronie powstanie obowiązku dokonywania opłat za przebywanie matki w domu pomocy społecznej. Stwierdzenie nieważności decyzji zgodnie z żądaniem niniejszego wniosku będzie skutkowało uchyleniem obowiązku zapłaty po stronie wnioskodawcy, z uwagi na ponoszenie opłat na zasadach wynikających z ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej. Jak to bowiem wynika z orzecznictwa sądów administracyjnych ustawodawca wprost określił, że osoby posiadające skierowania do Domu Pomocy Społecznej przed 1 stycznia 2004 r. ponoszą opłatę na dotychczasowych zasadach (zatem nie tracą praw nabytych w zakresie skierowania do DPS), co dotyczy również decyzji kwalifikujących do domu pomocy społecznej (tak m.in. WSA w Poznaniu w wyroku z 6 kwietnia 2006 r.,sygn. akt IV SA/Po 681/04).