Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 lutego 2012 r., sygn. VIII SA/Wa 925/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Cezary Kosterna /sprawozdawca/, Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Fularski, Sędzia WSA Iwona Szymanowicz-Nowak, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Aleksandra Borkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 lutego 2012 r. sprawy ze skargi B. W., M. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 rok 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w R. z dnia [...] marca 2011 r. nr [...]; 2) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do chwili uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. solidarnie na rzecz skarżących B. W., M. W. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1.1. Zaskarżoną decyzją z [...] lipca 2011 r., po rozpatrzeniu odwołania B. W., M. W. (dalej: "skarżący"), Dyrektor Izby Skarbowej w W. (dalej: "organ odwoławczy" lub "Dyrektor Izby Skarbowej") uchylił w całości decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w R. (dalej: "organ I instancji" lub "Naczelnik US") z [...] marca 2011 r. i określił skarżącym zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych ([...] zł) za 2006 r. i odsetki ([...] zł) od niezapłaconych w terminie płatności zaliczek na ten podatek za poszczególne miesiące 2006 r. (I - XII). Jako materialnoprawną podstawę rozstrzygnięcia organ odwoławczy powołał między innymi art. 14 ust. 1, art. 22 ust. 1, art. 45 ust. 1 i ust. 6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.; dalej: "u.p.d.o.f.") oraz art. 53a ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej: "Op").

1.2. Uzasadniając rozstrzygnięcie DIS w W. przedstawił przebieg postępowania w sprawie i powołał się na ustalenia faktyczne dokonane przez organ