Wyrok WSA w Krakowie z dnia 2 lutego 2012 r., sygn. II SA/Kr 1640/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mirosław Bator Sędziowie: WSA Jacek Bursa WSA Mariusz Kotulski (spr.) Protokolant: Maciej Żelazny po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 lutego 2012 r. sprawy ze skargi M.T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 11 sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy skargę oddala

Uzasadnienie

Prezydent Miasta K. decyzją z dnia 20 maja 2011r., nr: [....] po rozpatrzeniu wniosku L.K. reprezentowanego przez pełnomocnika Ł.J. ustalił warunki zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego pn.: "Budowa budynku biurowo-usługowego z garażem podziemnym, z naziemnymi miejscami parkingowymi i układem drogowym, stacją transformatorową i infrastrukturą techniczną na dz. nr [....] obr. [....] wraz z dwoma wjazdami (w tym jeden dla celów ochrony przeciw pożarowej) oraz infrastrukturą techniczną na dz. nr [....] obr. [....] przy ul. [....] w K".

Od powyższej decyzji odwołanie złożył M.T. reprezentowany przez adwokata W.N. wnosząc o uchylenie przedmiotowej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania organowi I instancji.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia 11 sierpnia 2011r., znak: [....] utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję Prezydenta Miasta K. z dnia 20 maja 2011r., nr: [....] .

W uzasadnieniu napisano, że w ocenie Kolegium, sporządzona w niniejszej sprawie analiza urbanistyczno-architektoniczna odpowiada wymogom formalnym, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Obszar analizowany określono w sposób zgodny z § 3 rozporządzenia. Zdaniem Kolegium przedmiotowa analiza opisuje sposób zagospodarowania terenu oraz występujące w obszarze analizowanym parametry.

Następnie SKO w K. odnosząc się do zarzutów skarżącego wskazało, iż wynikająca z art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ocena inwestycji z punktu widzenia kontynuacji istniejącej zabudowy w zakresie jej funkcji oraz cech architektonicznych i urbanistycznych, nie oznacza zakazu lokalizacji zróżnicowanej zabudowy na określonym terenie oraz bezwzględnego obowiązku kontynuacji dominującej funkcji zabudowy. Nowa zabudowa jest dopuszczalna, gdy można ją pogodzić (nie jest sprzeczna) z funkcją zabudowy już istniejącej na analizowanym obszarze. W konsekwencji, w opinii organu odwoławczego, nie jest zasadnym twierdzenie skarżącego, iż dopuszczalna zabudowa ogranicza się tylko do obiektu tożsamego z obiektami istniejącymi.