Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 9 lutego 2012 r., sygn. IV SA/Gl 269/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Matan (spr.) Sędzia NSA Tadeusz Michalik Protokolant Paulina Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 lutego 2012 r. sprawy ze skargi G. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego uchyla zaskarżoną decyzję

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 5 listopada 2010 r., zgłoszonym do protokołu, G.H. wstąpiła o przyznanie świadczeń z pomocy społecznej w postaci dofinansowania zakupu żywności, odzieży i obuwia zimowego dla syna i córki, dofinansowanie zakupu leków oraz na zapłacenie rachunków za energię elektryczną i gaz. W trakcie wywiadu środowiskowego przeprowadzonego w dniu [...] r. zgłosiła ponadto wniosek o pomoc na zakup środków czystości oraz o dofinansowanie zakupu fotela jednoosobowego.

Prezydent Miasta G. decyzją z dnia [...] r. nr [...], po rozpatrzeniu wniosku, odmówił przyznania świadczenie w postaci zasiłku celowego na dofinansowanie zakupu fotela jednoosobowego, odzieży i obuwia jesienno-zimowego oraz zakupu żywności dla wnioskodawczymi. W podstawie prawnej rozstrzygnięcia powołano m.in. przepis art. 2 ust.1, art. 3 ust. 3 i 4, art. 11 ust. 2 i 3 oraz art. 39 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz. U. z 2009 r., Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.) . W uzasadnieniu decyzji wskazano na cele i zasady pomocy społecznej określone w art. 3 ust. 3 i 4 cytowanej ustawy. Następnie przywołano regulację zawartą w art. 39 ust. 1 i 2, na mocy której w celu zaspokojenia niezbędnej potrzeby bytowej może być przyznany zasiłek celowy, w szczególności zaś na pokrycie części lub całości kosztów zakupu żywności, leków i leczenia, opału, odzieży, niezbędnych przedmiotów użytku domowego, drobnych remontów i napraw w mieszkaniu, a także kosztów pogrzebu. Podkreślono dalej, iż zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej brak współdziałania osoby i rodziny z pracownikiem socjalnym w rozwiązaniu trudnej sytuacji życiowej, odmowa zawarcia kontraktu socjalnego, niedotrzymanie jego postanowień, nieuzasadniona odmowa podjęcia zatrudnienia, innej pracy zarobkowej przez osobę bezrobotną lub wykonywania prac społecznie użytecznych, o których mowa w przepisach o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, lub nieuzasadniona odmowa podjęcia leczenia odwykowego w zakładzie lecznictwa odwykowego przez osobę uzależnioną, mogą stanowić podstawę do odmowy przyznania świadczenia, uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia lub wstrzymania świadczeń przyznanych z pomocy społecznej. Natomiast, w myśl ust. 3 przywołanego artykułu, w przypadku odmowy przyznania albo ograniczenia wysokości lub rozmiaru świadczeń z pomocy społecznej należy uwzględnić sytuację osób będących na utrzymaniu osoby ubiegającej się o świadczenie, korzystającej ze świadczeń. Jak ustalono w toku postępowania wyjaśniającego G.H. prowadzi gospodarstwo domowe wraz z dwójką dzieci. W dniu 9 lipca 2010 r. złożyła w Sądzie Okręgowym w G. wniosek o orzeczenie separacji, a w dniu [...] r. pozew o alimenty w tymże Sądzie. Sprawa o separację została zawieszona, gdyż strona nie potrafiła podjąć decyzji dotyczącej ewentualnego wspólnego pożycia, a pozew o alimenty został zwrócony w wyniku nieuzupełnienia jego braków formalnych. Organ uprzedził stronę, iż takie zachowanie prowadzące do braku możliwości ustalenia alimentów, może zostać potraktowane jako brak współpracy z pracownikiem socjalnym w celu poprawy trudnej sytuacji życiowej. Wnioskodawczyni, co podkreślono w uzasadnieniu, nie skorzystała z możliwości proponowanej jej uzyskania pomocy rzeczowej w postaci fotela z Caritasu. Działanie takie świadczy o braku wykorzystania własnych możliwości i uprawnień w celu poprawy trudnej sytuacji życiowej.