Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 8 lutego 2012 r., sygn. I SA/Bk 469/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Stachurski, Sędziowie sędzia WSA Sławomir Presnarowicz (spr.), sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska, Protokolant Beata Rusiecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 08 lutego 2012 r. sprawy ze skargi A. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] października 2011 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiąc grudzień 2007 roku oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Sądu decyzją z [...] października 2011 r. nr [...], Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia [...] lipca 2011 r., Nr [...] określającą A. P. (dalej powoływany także jako: "Skarżący") zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za grudzień 2007 r. w wysokości innej niż zadeklarowano.

Potwierdzając prawidłowość rozstrzygnięcia wydanego w pierwszej instancji, Dyrektor Izby Skarbowej w B. wskazał, że istotą sporu w przedmiotowej sprawie jest zasadność zakwestionowania przez organ I instancji uprawnienia Skarżącego do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup kart pre-paid, wystawionych przez T. [...] sp. z o.o., co spowodowało określenie zobowiązania za grudzień 2007 r. W niniejszej sprawie rozstrzygnąć należy, czy organ kontroli zasadnie uznał, że faktury dokumentujące nabycie kart pre-paid przez Skarżącego nie odzwierciedlały rzeczywistych transakcji oraz to, czy Skarżący wiedział lub powinien wiedzieć, przy zachowaniu należytej staranności, że uczestniczy w transakcji wykorzystywanej do popełnienia oszustwa.

Organ wskazał, że z przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku

od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej powoływana w skrócie jako u.p.t.u.) wynika, że w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane

do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 tejże ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Konstrukcja art. 86 ust. 2 u.p.t.u. wiąże obowiązek podatkowy z czynnością faktyczną po stronie wystawcy faktury. Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika