Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 30 grudnia 2011 r., sygn. IV SA/Wr 599/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski, Sędziowie Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński, Sędzia WSA Lidia Serwiniowska (spr.), Protokolant St. asystent sędziego Aleksandra Rygielska, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 20 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi W. R. na decyzję Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień do świadczenia pieniężnego I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. nie orzeka w przedmiocie wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi W. R. - dalej: skarżący - jest decyzja Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] czerwca 2011 r. Nr [...] w sprawie odmowy przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego.

Zaskarżoną decyzję podjęto na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2000 Nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz art. 2 pkt 2 lit ,,a", art. 3 ust. 1 i art. 4 ust. 1-2, i art. 4 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzanym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. Nr 87, poz. 395 ze zm.).

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazano, że decyzją z dnia 8 lutego 2011 r. Kierownik Urzędu odmówił zainteresowanemu przyznania uprawnień do świadczenia pieniężnego wskazując, iż wnioskodawca wykonywał pracę w pobliżu stałego miejsca zamieszkania.

Wnioskodawca w ustawowym terminie złożył wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy.

Rozpoznając ponownie sprawę Kierownik Urzędu zważył, co następuje:

Przedmiot sprawy jest unormowany w ustawie z 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. Nr 87, poz. 395 ze zm.). Przepis artykułu 1 tej ustawy przewiduje prawo do świadczenia pieniężnego dla osób, które podlegały represjom określonym w ustawie, z tym że nie wszystkich osób, które doznały represji okresu wojennego i powojennego. Nie dotyczy też wszystkich rodzajów i form represji, jakim w tym czasie poddani byli obywatele polscy. Omawiana ustawa przewiduje pewien ograniczony zakres rekompensat dla konkretnie ustalonych grup ofiar, z tytułu ściśle określonych rodzajów represji. Rodzaje represji, których doznanie, z zastrzeżeniem wymagań art. 1 ustawy, uprawnia do ubiegania się o przyznanie świadczenia pieniężnego, zostały wymienione enumeratywnie w art. 2 ustawy i obejmują: