Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 19 grudnia 2011 r., sygn. II SA/Wr 530/11
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Palus Sędziowie Sędzia WSA Anna Siedlecka Sędzia NSA Julia Szczygielska (spr.) Protokolant Patrycja Kikosicka-Jędrzejczak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 8 grudnia 2011 r. spraw ze skarg M.K., R.W., R.P., R.K., B.A., P.R.-H. "[...]" Sp. z o.o. w W. oraz P.P.-R. "[...]" Sp. z o.o. na uchwałę Rady Miejskiej w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla strefy aktywności gospodarczej w rejonie kopalni diabazu ze złoża Sady I w gminie Bolków oddala skargi.
Uzasadnienie
W dniu [...]r. Rada Miejska w B. działając na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 ze zm.) oraz na podstawie art.18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz w związku z uchwałą nr [...] Rady Miejskiej w Bolkowie z dnia [...]r. w sprawie przystąpienia do opracowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla strefy aktywności gospodarczej w rejonie kopalni diabazu ze złoża S. I w gminie B., po stwierdzeniu zgodności z ustaleniami Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy B. uchwalonego uchwałą Nr [...] z dnia [...]r. ze zm., podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla strefy aktywności gospodarczej w rejonie kopalni diabazu ze złoża S. I w gminie B..
Na powyższą uchwałę skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wnieśli: M.K., R.W., R.P., R.K., B.A., P.R.-H. "W." Sp. z o.o. w W. oraz P.P.-R. "S.D." Sp. z o.o. W uzasadnieniu skarg wskazano, że pismem z dnia 10 maja 2011 r. wezwano Radę Miejską B. do usunięcia naruszenia prawa w trybie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym. Rada Miejska w B. w dniu 31 maja 2011r. podjęła uchwałę w sprawie rozpatrzenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa, w której uznała za bezzasadne wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.