Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 grudnia 2011 r., sygn. III SA/Wa 1064/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Kleiber (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz, Sędzia WSA Aneta Lemiesz, Protokolant st. sekr. sąd. Anna Kurdej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi Z. J. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) stwierdza, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz Z. J. kwotę 457 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

ZJ. - dalej jako "Skarżący", w dniu 16 września 2010 r. złożył do Ministra Finansów - upoważnionego Dyrektora Izby Skarbowej w W. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. We wniosku przedstawił następujące zdarzenie przyszłe: Skarżący jako osoba fizyczna, nabył na podstawie umowy z dnia 29 lipca 1978 r. nieruchomość położoną w C. składającą się z działek o nr: [...], [...], [...], [...]. w celu wybudowania na nich szklarni. Cel ten nigdy nie został zrealizowany, głównie z powodu nie uzyskania odpowiednich zezwoleń, a także z uwagi na wyjazd Skarżącego za granicę w roku 1981 r. Nieruchomość ta stanowi grunty rolne, pastwiska oraz łąki. Działki te nie były i nie są używane przez Skarżącego, gdyż przebywa on w N. mając tam stałe miejsce zamieszkania. W najbliższym czasie, w związku ze zmianą planu zagospodarowania przestrzennego, działki mają zostać przekwalifikowane na działki budowlane. Po zmianie przeznaczenia działek w planie zagospodarowania przestrzennego, Skarżący zamierza podzielić nieruchomość na 6 - 12 działek budowlanych, a następnie sprzedać je na wolnym rynku. Nieruchomość w całości stanowi majątek osobisty Skarżącego, który nie prowadzi działalności gospodarczej. Ponadto Skarżący wskazał, iż przedmiotowe działki nie były w żaden sposób wykorzystywane, od momentu ich nabycia stanowiły i stanowią nieużytki. Przedmiotowe działki nie były wykorzystywane do wykonywania działalności gospodarczej, nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, nie były udostępniane odpłatnie lub nieodpłatnie innym osobom oraz nie były wykorzystywane w działalności rolniczej jak też, że Skarżący w przeszłości nie dokonywał sprzedaży żadnych nieruchomości.