Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 grudnia 2011 r., sygn. VII SA/Wa 1692/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosława Kowalska (spr.), , Sędzia WSA Bogusław Cieśla, Sędzia WSA Joanna Gierak-Podsiadły, Protokolant Ref. staż. Piotr Czyżewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 grudnia 2011r. sprawy ze skargi J. D. i R. D. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia (...) maja 2011r. znak: (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji skargę oddala

Uzasadnienie

Sygn. . akt VII SA/Wa 1692/11

Uzasadnienie

Dla przedstawienia okoliczności w jakich zapadła zaskarżona i poprzedzająca ją decyzja organu pierwszej instancji wskazać należy na postępowanie administracyjne i związane z nim orzeczenia sądowe, które poprzedzały ich wydanie.

W dniu (...) października 2005 r. Wojewoda (...) wszczął z urzędu postępowanie nieważnościowe w niniejszej sprawie. Następnie decyzją z dnia (...) grudnia 2005 r., znak (...), stwierdził nieważność decyzji Starosty Powiatu W. Nr (...) z dnia (...) grudnia 2001r., zmieniającej w trybie art. 36 a ust. 1 ustawy Prawo budowlane, decyzję pozwolenia na budowę nr (...) z dnia (...) lutego 2000r., wydaną z upoważnienia Starosty Powiatu W.

Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia (...) lutego 2006 r., znak: (...), utrzymał w mocy ww. decyzję Wojewody.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi R. D. wyrokiem z dnia 23 listopada 2006 r., sygn. akt VII SA/Wa 931/06, uchylił opisane wyżej decyzje organów obu instancji, wskazując, że J. D. (uczestniczka postępowania) bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym.

Decyzją z dnia (...) maja 2009 r., Nr (...), Wojewoda (...) stwierdził nieważność opisanej wyżej decyzji Starosty Powiatu W. z dnia (...) grudnia 2001 r., Nr (...). Podniósł, że decyzja będąca przedmiotem postępowania nieważnościowego została wydana z rażącym naruszeniem art. 35 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania decyzji, oraz art. 47 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 89, poz. 415, ze zm.). Stwierdził, że decyzja ta jest niezgodna z ustaleniami decyzji Burmistrza Gminy W. z dnia (...) sierpnia 1998r., nr (...), ponieważ decyzja Burmistrza ustalała warunki zabudowy dla obiektu budowlanego o zupełnie innych parametrach, w zakresie: ilości mieszkań i miejsc garażowych oraz postojowych, powierzchni zabudowy i użytkowej, kubatury, w innym usytuowaniu w stosunku do granicy z sąsiednią działką nr (...). Ponadto Wojewoda wskazał, że ww. decyzja o warunkach zabudowy nie przewidywała nadbudowy o jedną kondygnację budynku istniejącego na działce nr (...), a z kolei zatwierdzony decyzją Nr (...) projekt zagospodarowania działki nie przewidywał, uwzględnionego w decyzji o warunkach zabudowy - placu zabaw i rekreacji. Organ wskazał, że zgodnie z art. 47 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym z 1994 r. warunki zabudowy i zagospodarowania terenu ustalone decyzją wiązały organ wydający pozwolenie na budowę.