Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 grudnia 2011 r., sygn. II SA/Wa 2104/11

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska Sędzia WSA Adam Lipiński (spraw.) Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski Protokolant Paweł Wyszyński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi J. L. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku: 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości

Uzasadnienie

Wnioskiem z 27 lipca 2010 r. J. L. zwróciła się do Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku. Wskazała, że jej stan zdrowia nie pozwala podjąć żadnego zatrudnienia, a jedynymi dochodami rodziny są świadczenia rodzinne, świadczenia otrzymywane z Ośrodka Pomocy Społecznej w B. oraz świadczenia

z funduszu alimentacyjnego.

Decyzją z [...] sierpnia 2010 r. Prezes ZUS, na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), odmówił przyznania skarżącej wnioskowanego świadczenia w drodze wyjątku. W uzasadnieniu organ wskazał na brak szczególnych okoliczności uniemożliwiających przezwyciężenie przeszkód w wykonywaniu zatrudnienia i nabycia uprawnień do świadczenia w trybie zwykłym. Podniósł, że skarżąca na przestrzeni 45 lat życia posiada udowodnione okresy składkowe i nieskładkowe wynoszące 5 lat, 6 miesięcy i 21 dni. Ponadto podał, że w latach 1992 - 1994 oraz 1997 - 2001 wystąpiły przerwy w wykonywaniu pracy, a po wykorzystaniu zasiłku chorobowego w styczniu 2002 r. do dnia powstania całkowitej niezdolności do pracy, tj. do stycznia 2008 r. skarżąca nie wykonywała zatrudnienia. Wyjaśnił, że w wymienionych przerwach skarżąca nie miała orzeczonej całkowitej niezdolności do pracy, a zatem nie istniały przeszkody do kontynuowania ubezpieczenia. Jednocześnie organ zwrócił uwagę, że przy rozpatrywaniu uprawnień do renty podlega ocenie również sytuacja materialna z tym, że nie stanowi ona jedynego kryterium przesądzającego o przyznaniu świadczenia w drodze wyjątku.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00