Wyrok WSA w Lublinie z dnia 29 grudnia 2011 r., sygn. II SA/Lu 794/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Sędziowie Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz (sprawozdawca), Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Beata Basak, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 22 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego I. oddala skargę; II. przyznaje [...] E. O.-M. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w tym 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) należnego podatku od towarów i usług

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 6 września 2011 r., nr [...], po rozpoznaniu odwołania J. S. od decyzji wydanej z upoważnienia Burmistrza B. przez Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w B. z dnia 28 czerwca 2011 r., nr [...], odmawiającej przyznania zasiłku celowego na zakup żywności, utrzymało tę decyzję w mocy.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze wyjaśniło, iż powołaną wyżej decyzją organ pierwszej instancji odmówił przyznania J. S. zasiłku celowego. Organ pierwszej instancji podkreślił, iż jakkolwiek dochód rodziny strony nie przekracza ustawowego kryterium dochodowego, to brak było podstaw do uwzględnienia wniosku skarżącej z dnia 30 maja 2011 r., z uwagi na to, że wnioskodawczyni ma już przyznaną pomoc na dożywianie w okresie od 1 kwietnia 2011 r. do 31 czerwca 2011 r.

Utrzymując w mocy decyzję organu pierwszej instancji Kolegium stwierdziło, iż J. S. wraz z matką tworzą rodzinę, mieszkają razem od wielu lat w mieszkaniu, składającym się z 1 pokoju, kuchni i łazienki. J. S. jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. Dotychczas robiła ona wspólne zakupy dla siebie i dla matki, dbała o czystość w mieszkaniu oraz przygotowywała posiłki odrębne dla siebie i dla matki. Obecnie twierdzi, że nie pomaga w ogóle matce. Matka odwołującej się – H. P. jest osobą w podeszłym wieku, wymaga opieki, ma ustalony umiarkowany stopień niepełnosprawności oraz otrzymuje emeryturę wraz z dodatkiem pielęgnacyjnym w łącznej kwocie 821,35 zł netto.