Wyrok WSA w Łodzi z dnia 18 listopada 2011 r., sygn. II SA/Łd 854/11

Dnia 18 listopada 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA: Czesława Nowak - Kolczyńska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA: Anna Stępień Sędzia WSA: Jolanta Rosińska Protokolant Asystent sędziego Katarzyna Orzechowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 listopada 2011 roku przy udziale --- sprawy ze skargi D. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy - oddala skargę.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. decyzją z dnia [...] roku, Nr [...], po rozpoznaniu odwołania D. M., utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] roku, Nr [...] o warunkach zabudowy.

Jak wynika z dokumentów załączonych do akt administracyjnych, organ I instancji decyzją z dnia [...] roku, po rozpoznaniu wniosku Ł. S., ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego z garażem podziemnym, z funkcją usługowo - handlową (powierzchnie pod wynajem, powierzchnią sprzedaży do 150 m2) w parterze, zjazdem oraz urządzeniami budowlanymi, przewidzianą do realizacji w Ł. przy ul. G. [...], działki Nr ewid. [...],[...],[...],[...],[...] i fragmenty działek Nr ewid. [...] i [...], obręb [...] dla potrzeb budowy zjazdu i urządzeń budowlanych.

W odwołaniu od powyższej decyzji D. M. wnosząc o jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania wskazała na naruszenie przepisów postępowania i prawa materialnego. W odniesieniu do naruszenia przepisów proceduralnych odwołująca się zarzuciła uchybienie art. 7, 10, 77, 80 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz § 9 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 roku w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164, poz. 1588), poprzez uchylenie się od wszechstronnego działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz zaniechanie zebrania pełnego materiału dowodowego, które miało istotny wpływ na wynik sprawy. Nadto, w odniesieniu do zarzutu naruszenia przepisów prawa materialnego strona wskazała na uchybienie art. 61 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), bowiem organ wydał decyzję w sytuacji gdy planowana inwestycja nie odpowiada warunkom i wymaganiom ochrony i kształtowania ładu przestrzennego. Organ naruszył również art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 roku Nr 243, poz. 1623 ze zm.), gdyż wydał decyzję o warunkach zabudowy, gdy nie przeprowadzono analizy oddziaływania planowanego budynku na interesy osób trzecich. Zdaniem strony odwołującej się, do decyzji organu I instancji nie został dołączony załącznik graficzny. Wskaźnik zabudowy do powierzchni terenu został przekroczony, gdyż w treści wniosku inwestor określił planowaną zabudowę na obszar 430 m2, przy powierzchni działki 1.279 m2. Wysokość górnej krawędzi elewacji frontowej przekracza wysokość górnej krawędzi istniejącej zabudowy na działkach sąsiednich.