Wyrok WSA w Lublinie z dnia 3 listopada 2011 r., sygn. III SA/Lu 366/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak, Sędziowie Sędzia SO del. Iwona Tchórzewska,, Sędzia NSA Marek Zalewski (sprawozdawca), Protokolant Referent stażysta Paweł Soczyński, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 3 listopada 2011 r. sprawy ze skargi H. S. na decyzję Wojewody L. z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r., nr [...], Wojewoda [...] działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (t. jedn. - Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.) w związku z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (t. jedn. - Dz. U. z 2006 r., Nr 139, poz. 993 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania H. S. od decyzji Burmistrza Miasta H. z dnia [...] r., nr [...], orzekającej o wymeldowaniu H. S. z pobytu stałego z lokalu nr [...] przy ul. P. w H., zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych, wymeldowanie osoby z pobytu stałego decyzją administracyjną może nastąpić wtedy, gdy osoba, która ma być wymeldowana opuściła miejsce pobytu stałego i nie dopełniła obowiązku wymeldowania się. Z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy wynika, że H. S. lokal nr [...] przy ul. P. w H. opuścił w 2007 r., kiedy to podjął pracę w W. Fakt jego niezamieszkiwania w tym lokalu potwierdzają zeznania świadków i samego H. S., który oświadczył, że od 2007 r. pracuje w W., a do H. przyjeżdża, gdy ma wolne w pracy i zatrzymuje się wtedy u sąsiada. Wymieniony sąsiad w złożonym oświadczeniu potwierdził, że od września 2010 r. H. S. przebywał u niego kilka razy. Okoliczność niezamieszkiwania H. S. w przedmiotowym lokalu potwierdza także jego syn, który oświadczył, że w tym lokalu zamieszkuje tylko jego matka. Również treść notatki służbowej sporządzonej na okoliczność oględzin lokalu wskazuje, że nie ma tam rzeczy osobistych, ani rzeczy codziennego użytku, które należałyby do H. S..